Bij het opstaan zie we het alweer: Ook deze morgen staat de voortent opnieuw blank. Ons Nigor-tentje houdt wonderbaarlijk goed stand in de plensbuien van de afgelopen dagen (en afgelopen nacht), maar het grondzeil werkt tegen ons want vangt jammer genoeg steeds vrij veel overbodig water op. Dat maakt het uit bed komen minder aantrekkelijk. De wetenschap om direct uit je slaapzak met je droge, warme voeten in een plens modderwater te moeten stappen…

Nou klinkt dit allemaal wel wat dramatischer dan nodig. Ja, we hebben de afgelopen dagen (eindelijk?) regen gehad, maar steeds op momenten dat we niet op de fiets zaten en er dus ook geen directe last van hadden. Hooguit is het inpakken van onze tent vervelend wanneer-ie zo sliknat is, maar verder is het allemaal best te overzien. En het weer overdag is oké, deels zonnig en niet meer zo idioot warm. Ons hoor je dus niet klagen. 

Vandaag zetten we weer een bescheiden stap richting Bordeaux. Bescheiden, omdat er geen enkele reden is om haast te hebben. Voor de resterende kilometers hebben we nog meer dan genoeg tijd, dus korten we de dagetappes flink in en pakken heerlijk onze rust. De rit die we vandaag gepland hebben loopt naar Villeréal. Dit dorpje heeft een leuke camping plus veel terrassen, dus daar moet het wel goed toeven zijn!  

Een (on)bekend kasteel?

Zoals gezegd zijn er vandaag geen bloedstollende temperaturen dus het fietsen gaat meer dan heerlijk. Over het golvende landschap toerend, kijkend naar fraaie heuvels en vele wijnvelden, glijdt het asfalt onder de bandjes door. Na verloop van tijd wordt onze aandacht getrokken door een echt heel mooi plaatje. Voor ons ligt, tegen de heuvels geplakt, Chateau De Biron. Wat een mooi gebeuren, een oud dorpje met een evenzo oud kasteel. Even een foto van maken:

We besluiten wat langer te genieten van dit plaatje, stappen af en passagieren met een kopje koffie, een bakkie thee en een plaatselijke lekkernij. Daarna fietsen we in één adem door naar Villeréal, het stadje waar onze camping vlakbij moet liggen. We belanden daar middenin de weekmarkt die, volgens goed Frans gebruik, altijd voor verkeerstechnische chaos zorgt. Op het Marktplein, een echte oude bastide, denkt Petra het plaatsje te herkennen. Dat lijkt me stug. Maar later op de camping zoekt zij tussen onze vakantiefoto’s vastberaden door en tovert inderdaad een foto van dezelfde bastide uit 2008 tevoorschijn. En zelfs een foto van Chateau Biron, het kasteel waar we zojuist waren. En de foto  van 11 jaar geleden is vrijwel op dezelfde plek genomen! Een gaatje in ons geheugen kun je wel zeggen……

Vrijwel dezelfde foto, 11 jaar geleden…….

Even weg bij het feest

De camping ligt 3 kilometer buiten Villeréal en biedt genoeg voor een dagje vertier. Onze natte kampeerspullen zijn zo opgezet en drogen door het zonnetje in no-time. s’Avonds heerst er een wat merkwaardige sfeer, waarschijnlijk omdat het beheerdersechtpaar een huwelijksjubileum te vieren heeft. Alle gasten laten zich luid brullend en carnavalesk verkleed op een boerenwagen over de camping rondrijden. We besluiten het feestgedruis te ontlopen en fietsen naar het dorpje, waar we op de fraaie bastide een fijne maaltijd nuttigen. 

Zo eindigt opnieuw een fietsvakantiedag. Er resteren steeds minder kilometers tot de eindstreep, vandaar dat we de komende dagen maar weinig hoeven te fietsen. Morgen willen we naar de grotere plaats Bergerac fietsen, 6 kilometers van de route afgelegen. Daar heeft René uit voorzorg een hotelletje geboekt want de voorspelling zegt dat het langdurig gaat regenen. Eerste keer dat we het regenpak gaan gebruiken?