Het is nog geen 10 uur wanneer we wegfietsen bij de jeugdherberg van Namen. Na een aangenaam verblijf is het tijd om verder te reizen met als doel het plaatsje Lavaux Saint- Anne. Hier wacht een B&B en bijbehorend restaurant op ons. Om daar te geraken is eerst een echte heuvelachtige etappe noodzakelijk.

Het eerste deel van de route is nog eenvoudig te fietsen. We rijden van Namur naar Dinant, een traject van 29 kilometer langs de Maas en dus zo vlak als een dubbeltje. De uitzichten zijn fraai, het weer redelijk dus we vermaken ons prima. In Dinant aangekomen besluiten we een kopje koffie te drinken. We zijn nog geen seconde gezeten of er breekt een daverende stortbui los. Hebben wij even mazzel? Na 20 minuten klaart het weer op en kunnen we onze tocht voortzetten.

Langs de Maas, op weg naar Dinant

Klimmen geblazen

3 kilometer na Dinant verlaten wij de Maasoever en wacht ons de opdracht om het Maasdal uit te fietsen. We hadden in ons routeboekje al gelezen dat dit een stevig klusje zou worden. En inderdaad: de kuiten worden -voor het eerst deze vakantie- flink op de proef gesteld. De Ardennen blijft voor de fietser toch altijd een stevige uitdaging, zeker als je ook bepakt en bezakt tegen de helling op mag klauteren. Het lukt ons om de heuvels te bedwingen, soms in een slakkengangetje maar dat doet er niet toe: We komen uiteindelijk steeds fietsend boven.

Op de top van de langste helling doen we een kleine picknick. Rondom ons kleurt de lucht angstaanjagend donker, maar wij houden het nog steeds droog. We beklimmen de volgende hellingen en komen na zo’n 20 hobbelende kilometers puffend en wel bij het dorpje Sanzinne aan.

Afdalen maar!

Vanaf hier worden we beloond met een spectaculaire afdaling  naar Houyet met diverse haarspeldbochten. Binnen enkele minuten zijn al onze hoogtemeters verdampt en bevinden we ons bij rivier De Lesse. Vanaf hier is het allemaal wat beter te doen. We maken zo’n 5 kilometer gebruik van een prachtige RaVel-lijn en tokkelen daarna in de richting van ons einddoel, Lavaux Saint-Anne. Intussen is de luchttemperatuur afgekoeld tot 14 graden, iets wat je jezelf niet bij de zomer voorstelt. Met het zicht op het dorpje gebeurt ook nog het onvermijdelijke…. Er breekt een ware stortbui boven ons los waardoor we alsnog doorweekt de finishlijn halen. Gelukkig worden we vriendelijk onthaald in onze B&B ‘Les Quatres Lunes’ en na een lekkere warme douche voelen we ons weer helemaal het heertje.

s’ Avonds kookt eigenaar Bill een fijne maaltijd voor ons, en raken we aan de praat met een Vlaamse professor die colleges verzorgt aan de Berkelee University in Californië. Zo ontmoet je nog eens iemand…!