Vandaag is jammer genoeg het moment aangebroken voor de laatste etappe. We werken de afsluitende kilometers naar Bordeaux weg, daarna zit het fietsen er voor deze zomer op. Altijd weer een dubbel gevoel. Mooi dat we ons einddoel gaan halen, jammer dat de tocht klaar is…!

Eerst wacht ons de klus van het ‘uitgebreide inpakken’. Dat zit zo: We gaan over 3 dagen met het vliegtuig naar huis en laten onze fietsen en tassen ophalen door transporteur Soetens. Op zich werkt dat prima, alleen moet je wel heel goed nadenken over wat je meeneemt in het vliegtuig en wat je achterlaat voor Soetens, te meer het enkele weken kan duren voordat je de spullen thuis geleverd krijgt. Elke tas sorteren we dus op ‘thuis nodig’ of ‘ kan wel wachten’. Uiteindelijk nemen we van onze 10 tassen er elk één als handbagage mee. De rest laten we achter in het hotel waar we komende nacht slapen. Dit hotel heeft speciale afspraken met Soetens, zodat we daar onze fietsen en tassen veilig kunnen achterlaten. Goed geregeld!

Drogen in de zon

Daarnaast is er ook de uitdaging om alles kurkdroog in te pakken. Een natte tent drie weken in een gesloten plunjebaal laten zitten komt natuurlijk niet goed. Ook deze morgen is het een dingetje, want door de ochtenddauw is de tent behoorlijk nat. Het wachten is op de zon, en die komt pas tegen een uur of half elf goed tevoorschijn. Daarna is het probleem snel opgelost, doorgaans is de Nigortent binnen een minuut of 30 volledig droog, zoals ook nu.

Door al het inpakgedoe verlaten we de camping BelAir pas om 12.00 uur. Maar doordat we maar een klein stukje te fietsen hebben geeft dat niet echt. We stappen op het ros en melden ons weer op de ‘voie verte’, de oude spoorlijn die we gisteren ook al fietsten. Dat fietst zogezegd als een trein, dus binnen een uurtje komen we al aan bij de Garonne, de rivier die dwars door Bordeaux stroomt.  De buitenwijken van deze stad zijn niet echt fraai, maar al snel zien we aan de overkant van het water het oude centrum liggen. We nemen de brug over de rivier, en na enig zoeken verschijnt de basiliek Saint-Michel in beeld die we maar als eindpunt aanduiden ( de officiële route stopt bij het Centraal Station van Bordeaux, niet echt een fotogenieke plek). Daar aangekomen maakt een bereidwillige Française de finishfoto.

de finishfoto in Bordeaux

Tadaaaaa..  eindpunt bereikt!

Na een ruime maand zijn we via Zwitserland, de Savoie, langs de Rhône, de Provence, de Lot en de Dordogne bij ons eindpunt gearriveerd. We hadden daarvoor o.a. 20 campings nodig, 7 hotels, 31 stokbroden, 62 croissants, 50 gekookte eieren, 60 bidons water en een nader te benoemen aantal wijntjes/biertjes ? . Los van een gebroken versnellingskabel hebben we geen enkele pech gehad, geen lekke banden, gebroken spaken etc. We hebben één echte verregende ochtend gehad, voor de rest uitsluitend droog en bijna altijd zonnig weer. De temperaturen liepen uiteen van 48 graden ( vlak voor Lyon) tot 13 graden ( gisternacht).  

En hebben we genoten? Zeker weten! Inmiddels hebben we al heel wat fietsvakanties gedaan, dus op basis van die ervaring kunnen we vaststellen dat dit een fijne editie was. Wellicht raakte de ‘Rode Draad’ enigszins kwijt toen we door het extreem hete weer een stuk van de Midden-Frankrijkroute moesten skippen. Dat was jammer, maar we hebben er wel weer andere ervaringen voor terug gekregen die ook nog op onze bucketlist stonden, zoals de ViaRhona. Die hebben we nu zelfs inclusief het Zwitserse gedeelte kunnen rijden, en daar hebben we zeker van genoten.

Voor eenieder die berichtjes via de site heeft gestuurd: Dank je wel?

Wij gaan nu eerst een feestelijk hapje tapassen op het plein. Daarna fietsen we naar het Soetens hotel en laten onze spullen achter. Tenslotte nog twee daagjes passagieren in Bordeaux, daarna wacht het werk weer op ons. Tot volgend jaar!

Dagafstand 32 km
Totaal 1313 km