Tijd om ons fijne B&B in Cuxac te verlaten. De Engelse gastheer Jonathan zet ons nog een keurig ontbijt voor en geeft advies over hoe de route te vervolgen. Dat gaat trouwens een spannende worden. Tot nu toe hebben we steeds de fietsroute uit het boekje van Benjaminse gevolgd. Maar door onze manouevre van gisteren (door naar de B&B in Cuxac te fietsen) zijn we aardig afgedwaald van de officiële route.

Terugfietsen is geen optie, we moeten dan tegenwinds gaan en ook nog verder fietsen door een gebied dat we zo langzamerhand wel een beetje gezien hebben. Het lijkt ons veel aardiger om vlak langs de kust verder te koersen. Onze gastheer verzekert ons dat er een autovrij fietspad ligt door een voormalig zoutwinningsgebied. We gaan op pad en rijden eerst naar Narbonne, de stad waar we afgelopen weekend ook al met de trein heen waren gegaan. Vanaf daar pikken we het fietspad op langs het Canal de La Robine dat ons zo naar de kust leidt. Dat fietst aanvankelijk nog wat lastig (kuilen, boomwortels en grote stenen in de weg), maar later gaat het prima en fietsen we fluitend, met de stormachtige wind vol in de rug, tussen de binnenzeeën door.

We fietsen volledig autovrij en genieten van dit maritieme landschap. Ook de natuur is hier werkelijk prahtig, met metershoge rietkragen en bomen die zih helemaal naar de stormachtige landwinden hebbben gevormd. Eigenlijk onbegrijpelijk dat deze route niet als alternatief in het routeboekje geboden wordt. Nou ja, nooit te laat zullen we maar zeggen… Voordat we het weten arriveren we tegen 14.00 uur al in Port-la-Nouvelle, het eindpunt van onze rit.

Hier moeten we nog even zoeken naar onze camping, de municipal van de gemeente. Dit blijkt een keurige grote camping te zijn, daar zijn we heel tevreden mee. De tent is snel opgezet, daarna luieren we wat met een boekje en een koppie thee. Port-la-nouvelle kent 300 zonnige dagen per jaar, zo lezen we in de folder. Laten we nou pech hebben en net één van die overige 65 dagen scoren. Gelukkig valt de schade mee, het gaat een uurtje miezeren, daarna keert de zon weer terug. Dat uurtje weten we trouwens prima te doden op het terras 🙂

s’Avonds geven we ons over aan de geneugten van de Franse kust. Er zitten enkele fijne visrestaurants aan de kade, dus dat komt helemaal goed. Een deel van Port-la-Nouvelle doet ons een enigzins aan IJmuiden denken. Er is een tamelijk industrieel deel van de gemeente waar je als toerist eigenlijk niet wilt zijn, maar daarnaast is er ook een plage van ruim 1 kilometer lengte met de nodige uitgaansmogelijkheden. s’Avonds is het er gezellig druk en flaneren we dus vrolijk mee in de massa. Morgen deel 2 van de tocht. Als het goed is maken we dan de allerlaatste kilometers van deze vakantie……