Vandaag starten we dan met de laatste etappe van onze fietsvakantie. Het reisdoel is Bratislava, hoofdstad van Slowakije. Vanuit Wenen ligt deze stad relatief dichtbij, dus deze kans willen we ons niet laten ontglippen om iets van deze stad en het voor ons nog onbekende Slowakije mee te krijgen.
Direct vanaf de camping gaan we het water van de Donau volgen. Deze weg voert ons al vrij snel langs een zeer langgerekt naturistenstrand, dat bepaald niet erg afgeschermd langs de Donau ligt. Zo kan het gebeuren dat we de eerste kilometers van onze tocht worden onthaald op behoorlijk veel naakte Oostenrijkers. Weer eens wat anders….
Na het naaktstrand volgt er een gebied met olieopslagtanks hetgeen ons weer even doet denken aan het Ruhrgebied. En na de olieopslag draaien we een Donaudijkje op waar vervolgens geen eeeeeeeeeeeeeeeeind aankomt. Deze dijk loopt dwars door het natuurgebied “Donau Au” en kent geen enkele bocht of afslag, laat staan dat we ter afwisseling medeweggebruikers tegenkomen. Langs beide zijden van de dijk staan alleen maar kaarsrechte rijen bomen, en verder niets. Terwijl de zon op onze bol loeit fietsen we, en fietsen we, en fietsen we…. Bijna 40 kilometer alleen maar rechtdoor, goeie genade, wat is dit stomvervelend. We kunnen niet ontkennen dat deze tocht tot de saaiste aller tijden behoort. Net voordat we echt diep depressief worden doemt in de verte Hainsburg op, de laatste plaats voor de grens. Hier vinden we na enig zoeken een supermarktje waar we extra drinken en wat te eten inslaan. Na de lunch fietsen we verder richting de grens.
Ook de grensovergang stelt enigzins teleur. Niet dat we daar nu een drumband of feestversiering hadden verwacht, maar de grens vormt hier een deprimerend plaatje. Na de eenwording van Slowakije met Europa ligt de grens er troosteloos bij met enkele verlaten douanegebouwen en voormalige, met onkruid overwoekerde parkeerplaatsen. Stiekum bekruipt ons het gevoel: zijn we hier nu zo’n eind voor gaan zwoegen in de brandende zon? Maar zodra we Bratislava, dat slechts enkele kilometers achter de grens ligt, binnen fietsen is dat gevoel snel vergeten. Wat is dat een leuke stad! Het oude centrum bevat talloze knusse straatjes die werkelijk bezaaid zijn met ontelbare terrasjes van talloze restaurants. Vele historische gebouwen zijn er te vinden en sfeervolle straten waar je onder de oude bomen verkoeling kunt vinden.
We fietsen naar het City Hostel dat we voor 2 dagen hebben geboekt. Een goeie zet van ons, want dit hostel ligt prachtig midden in het oude centrum terwijl de dichtst bijzijnde camping nog ruim 10 kilometer buiten Bratislava ligt. En wanneer we de fietstassen de hotelkamer hebben binnengesleept weten we: HET ZIT ER OP! Nu zijn we echt op het eindpunt van de reis gekomen. s’ Avonds kost het ons weinig moeite om een gezellig restaurant te vinden waar we proosten op het einde van een zeer geslaagde vakantie.
Morgen blijven we ook in Bratislava , op zondag gaan we dan met de snelboot terug naar Wenen. Daar vieren we de laatste week van onze vakantie. Ter afsluiting gaan we daarna met de nachttrein terug naar huis. Het was weer een mooie reis!
Dagafstand | 66km |
Totaal | 1733km |
Goedenavond,
Wij zijn heel blij dat we jullie reisverslag kunnen lezen.
Wij hopen vanaf 18 juli dezelfde route te fietsen.
Vraagje: hoe hebben jullie de treinreis terug geboekt en konden de fietsen gemakkelijk mee?
Met vriendelijke groet,
Romano en Annelies de Bock
Hoi Annelies en Romano,
Leuk dat jullie plezier hebben beleefd aan ons reisverslag.
Over jullie vraag: we hebben de terugreis van te voren geboekt in Nederland. Dat was dan ook de enige deadline in onze vakantie: De dag en het tijdstip dat we in Wenen terug moesten zijn om de trein te halen. De reis hebben we geregeld via http://www.treinreiswinkel.nl. Onze ervaringen met dit bedrijf zijn redelijk. We hebben wel een paar mailtjes moeten sturen omdat het er enigszins op leek dat we door het bedrijf ‘vergeten’ waren ( De tickets kwamen maar niet), maar na enig aandringen werd het alsnog vlot geregeld en kregen we zelfs 36 euro van de aanbetaling terug omdat de ticketprijs inmiddels wat verlaagd was. Keurig dus!
De treinreis is ons echt uitstekend bevallen. Een aanrader! We hebben de luxe couchette geboekt (dus voor ons tweeën), en dat was de meerprijs zeer zeker waard. De verzorging onderweg is nog beter dan in het vliegtuig, en na een goede nachtrust waren we de volgende dag zo fris als een hoentje omstreeks 14.00 uur weer thuis.
De fietsen in de trein… dat blijft altijd wel een gedoe. We kregen wel vrij ruim de tijd om de fietsen in en uit te laden. Er is een soort fietsenstalling in de trein met rekken waar je de fiets in kunt hangen. Alles bij elkaar is het wel te doen.
Heel veel succes met jullie vakantie. Geniet er van!
Hallo,
Wij zijn net terug van de Limes-route. Behalve uiteraard de boekjes van Clemens Sweerman had ik een printje van jullie Limes-verslag meegenomen. Dat is dus wel drie maal gelezen. Allereerst, zoals ik hierboven schreef, voor het vertrek. Vervolgens hebben we er van dag tot dag opnieuw van genoten. Ik las het per dag vooraf én achteraf nog eens. Veel ervaringen kwamen overeen; erg leuk. Soms belandden we op dezelfde overnachtingsplek als jullie, soms hadden we een geheel ander ritme.
Helaas had ik bovenstaand antwoord niet meer gelezen. Ik dacht dat ik een automatische mail zou krijgen (zoals bij ‘waarbenjij.nu’) als er een reactie op mijn bericht zou zijn. De site had ik niet meer bezocht. Ik zie nu dat ik de optie ‘mail bij vervolgreactie’ had moeten aanklikken.
We kijken terug op een geweldige trip. We hadden het weer en de wind mee en daardoor ging alles heel voorspoedig. We waren veel eerder in Wenen dan we van te voren hadden gedacht, nl. op de 22e dag al (geen rustdag genomen, was niet nodig bij zulk weer en een overwegend vlakke route).
Alleen… toen kwam het oponthoud.
Omdat wij niet van deadlines houden, hadden wij geen terugreis geboekt. Dat is tot nu toe (Rome, Santiago, Lübeck) altijd goed gegaan. Alleen… deze keer niet. Toen we ons, na aankomst in Wenen, bij het station meldden, kregen we te horen dat er voorlopig geen plaats voor fietsen zou zijn.
Na het onderzoeken van allerlei opties (Rail Cargo, Cycletours, Soetens, zelfs binnenvaartschip…) die niets opleverden, bracht onze dochter uitkomst. Zij vierde met man en kinderen in onze camper vakantie in Nederland. Toen ze ervan hoorde, zijn ze naar Wenen komen rijden.
In afwachting van hun komst zijn wij nog even naar Bratislava doorgefietst.
Na een gezellig weekend met elkaar hebben wij gisterenmorgen de trein naar huis gepakt. De camper komt, in kleine dagtrajecten i.v.m. de twee kleuters, zaterdag thuis met onze fietsen en tassen. Voor ’t eerst gisteren een thuiskomst zonder dat de wasmachine meteen gaat draaien.
Ik heb het idee dat jullie niet ver van ons vandaan wonen. Als je het leuk vindt om eens een avondje Limes-herinneringen op te halen, mail ons dan op enig moment na terugkeer uit Perpignan. Ik ga dat verhaal binnenkort ook lezen, want we hebben erg genoten van je/jullie schrijfstijl.
Groetje,
@nnelies (Oude Wetering)
Net voor de 4e keer, maar nu online, door jullie verslag ge’wandeld’, nu om de foto’s te zien; die had ik namelijk niet meegeprint. Grappig om hier en daar dezelfde opnames te zien. En jullie hebben hetzelfde tentje als wij.
Groetje,
@