Het moest er eens van komen….. Na vele dagen van prima droog fietsweer kon je er op wachten dat er weer eens dag met regen tussen zou zitten. En die dag is er vandaag:-(  Omdat we weten dat de komende dagen prachtig weer zullen opleveren hoor je ons niet mopperen, maar ’t is toch weer ff wennen, zo’n fietsrit in regenpak.

Al om zo’n uur of 1 in de nacht vangt het gerikketik op het tentzeil aan. Eerst klinkt dat nog wel gezellig. Maar als er ook een harde wind bij opsteekt en de regen steeds harder valt, dan is de lol er snel af. Ook als we rond 8.00 uur opstaan valt de regen nog steeds uit de lucht. Dat wordt nat inpakken, iets waar je niet echt blij van wordt. Het blijft telkens weer een uitdaging op nog geen 2 vierkante meter je hele hebben en houwen droog in te pakken. Maar ook deze keer lukt het en zitten we na een ontbijtje tegen tienen op het stalen ros.

Ander uitzicht

We rijden eerst het restant van de prachtige kloof uit waar we gisteren in kwamen. Zelfs met regen erbij ziet dit gebied er nog mooi uit. Vanaf het plaatsje Aschach wordt het uitzicht drastisch anders. De mooie hellingen verdwijnen en maken plaats voor het platte land. De Donau lijkt hier meer op een heel breed uitgevallen Ringvaart. Om eerlijk te zijn valt er niet zo heel veel te genieten op dit traject, en dat verandert ook niet als we Linz bereiken. Het fietspad naar deze drukke stad toe loopt enkele kilometers vlak langs de grote weg; het voorbij stuivend verkeer zorgt voor opspattende waterpartijen………

In Linz maken we nog even de overstap naar het oude centrum; dat ziet er best mooi uit maar we hebben ondertussen wel meer van dit soort plaatsen gezien. Daarom fietsen we vrij snel weer door naar onze eindbestemming, een camping aan de Ausee. Langzaam maar zeker kunnen de regenpakken uit, alhoewel het zwaar bewolkt en miezerachtig weer blijft. 

Tegen vieren naderen we dan het eindpunt, het plaatsje Enns. Op een steenworp hiervandaan ligt Mauthausen. Jawel, het beruchte concentratiekamp uit de 2e wereldoorlog. Wij komen hier echter niet langs aangezien Mauthausen aan de overzijde van de Donau ligt. Voor zover wij weten resteert er hier ook niet meer dan een gedenkteken, voor de rest is het gehele concentratiekamp weggehaald.

Tegenvallende camping

Het bereiken van de camping is nog een dingetje. We rijden eerst een kilometertje of 3 fout, en wanneer we de camping vinden blijkt dit een soort Spaarnwoude te zijn maar niet een camping zoals we die verwacht hadden. We besluiten een pensionnetje in Enns zelf te nemen, dat komt ons nog eens op 7 extra fietskilometers te staan. En als we ook daar nog eens fout rijden plussen we d’r nog eens 3 bij 🙁

Last but not least komen we bij ons overnachtingsadres aan dat  middenin het historische centrum van Enns ligt. Het pand zelf is stokoud en heeft in vroeger tijden zelfs onderdak aan de Paus geboden. Vandaag de dag biedt het ook onderdak aan een heuse orthodoxe bisschop die in stemmig gewaad over de hotelgangen schrijdt. Zo kom je nog eens iemand tegen…