Een onrustig nachtje… Dat overkwam ons nadat we gisteren eerst in het restaurant van de camping onze ‘ Overwinning op de Col‘ hadden gevierd. De oorzaak van de onrust was een knetterende onweersbui, ergens midden in de nacht. Zeker 1,5 uur donderde en bliksemde het, terwijl harde slagregens op het zeil van ons tentje beukten. In ons slaaptentje bleef alles kurkdroog, maar in het voorste gedeelte van de tent werd het wel erg vochtig. En omdat we bij het naar bed gaan wel vrij veel zaken op de grond hadden laten liggen waren diverse kledingstukken nu doorweekt. Mmmmmmm… 🙁

Vanochtend maken we bij een stralend blauwe hemel de balans van de nacht op. Het tentje zit onder de modder en is nog pisnat, toch maar inpakken. De natte zooi gaat in een aparte zak bovenop, dat zien we later wel weer. Fietsen maar!

ff rustig aan

We maken vandaag een heel korte etappe van Ucel naar Ruoms. Enerzijds doen we dat omdat we na twee dagen van flinke inspanning ff rustig aan willen doen, anderzijds heeft Ruoms voor ons ook wel een speciale betekenis. In deze plaats hebben we diverse keren met de kinderen en caravan vakantie gevierd, zelfs samen met Leo en Marja; bovendien heeft onze Hidde hier een vakantiebaan op camping La Bastide gehad. Toch leuk om hier, helemaal op de fiets gekomen, nog eens rond te hangen.

Over de weg er naar toe kunnen we kort zijn. Die is na alle landschappelijke schoonheid van de voorgaande dagen niet bijster bijzonder. Sterker nog, het langste stuk over de D579 naar Ruoms is ronduit saai. Op deze druk bereden weg voel je je als fietser nou niet echt veilig, we zijn dan ook blij wanneer we het centrum van Ruoms binnen rjden. Meer vermeldenswaard is de aanvaring die Petra vervolgens krijgt met de beheerder van de plaatselijke Municipal. De camping is tot 14.00 uur gesloten (in het hoogseizoen??), en hoe durven wij het in ons hoofd te halen om al voorbij de slagboom te gaan? De eigenaar is blijkbaar helderziende want weet zeker dat wij dan op een zelfgekozen plek nr. 67 willen gaan staan. Extra verbazend is het dat hij na een hoop gedoe alsnog en geheel ongevraagd plek nr.67 aan ons toewijst ….. Heerlijk toch, die gemeentelijke campings 🙂

Plensbui op komst

Terwijl we ons kampementje opbouwen kleurt de lucht plotsklaps donker zwart…. O jee, daar gaan we weer. We bouwen snel de spullen op en vluchten naar het eerste beste terras in het dorp. Precies op tijd bereiken we het terras, daarna breekt er een gigantische plensbui los die zeker 2 uur aanhoudt. We maken van de nood een deugd en raken op het terras aan de praat met een vriendelijk echtpaar uit Roosendaal die net op de sportfiets komt aanvliegen. Enkele biertjes later is de bui klaar en wandelen we terug om de schade bij het tentje op de maken. Tot ons genoegen zien we dat alles in de tent nu kurkdroog is gebleven. Prima tentje!

Voor morgen wordt er zonnig weer voorspeld. Ook dan willen we het fietsgedeelte kort houden zodat we tijd vrij spelen om de natte zooi te wassen en de boodschappen aan te vullen.