Na zo’n mooie feestavond in Nancy is het wel wat moeilijk opstaan…. Maar we gaan er voor, er wacht weer een zonovergoten dag op ons. Nadat we beiden uit de kast zijn gekomen (de voordeur van onze klassieke slaapkamer vertoont sterke overeenkomsten met een kastdeur) spoeden we ons naar de ontbijtzaal voor een Frans ontbijt. En eerlijk is eerlijk: Het ontbreekt ons op tafel aan niets! Een perfect uitgebreid ontbijt. Aanradertje, dit hotel. Pal in het centrum, ’s avonds om de hoek talloze eetgelegenheden en na afloop nog een lichtshow op de koop toe. Prima toch?

Richting het station

Om 10.00 uur stappen we op het stalen ros. We gaan richting station, nadat we eerst bij de lokale fietsenwinkel wat vet voor de ketting hebben aangeschaft (de boel knarst een beetje, vandaar). Richting station? Yep, we hebben besloten een stukje van de route te overbruggen met de trein. We hebben in ons routeboekje van Benjaminse gelezen dat het gedeelte na Nancy niet echt fraai is. Daarnaast is het zo dat Petra gisteren op de vorige camping haar enkel zwikte, en deze is een dag later behoorlijk dik. Het lijkt ons geen goed plan om nu de heuvels van Nancy in te duiken. We laten ons met de trein een stukje verderop afzetten ter hoogte van Epinal, vanaf daar wacht een vlak deel van de route op ons. Uiteindelijk past dit plan ook beter bij de verwachte temperatuur van 35(!) graden.

Fietsen langs het Canal de l’Est

Dit is onze eerst ervaring met de Franse trein in combinatie met meenemen van fietsen. En het mag gezegd: dat valt alles mee! We kunnen de fietsen ruim kwijt, er wordt niet moeilijk over gedaan en er wordt niets extra’s in rekening gebracht voor onze rijwielen. Goede zaak. Binnen no time bereiken we station Epinal

Toch nog klimmen…

Hier naar buiten gekomen wacht ons nog een kleinigheidje: We moeten 13 kilometer fietsen om in Girancourt weer aansluiting te vinden op onze officiële route. En dan wacht ons een minder aangename verrassing: Voor ons liggen enkele loeisteile heuvels die we over moeten om Epinal te verlaten. Fietsend is dat vrijwel niet te doen, dus slepen we deels lopend onze rijwielen + bepakking tegen de zware hellingen op. Niet echt fijn in deze hitte of wanneer je net een geblesseerde enkel hebt….. Boven gekomen blijven ons gelukkig meerdere zware heuvels bespaard en werken we redelijk vlot de resterende kilometers weg.

Bij Girancourt lacht het leven ons weer toe.Vanaf hier kunnen we het jaagpad langs het Canal de l’Est volgen. Dat fietst zo te zeggen als een trein, herinneringen aan de RaVel-spoorlijnen in België duiken weer op. De tijd vliegt om want er valt genoeg te zien. Vanwege het grote hoogteverval stikt het werkelijk van de sluisjes. We tellen er tegen de 40, een ongekend hindernissenparcours voor de vaak Nederlandse plezierjachten die hier varen. Links en rechts van ons liggen heuvels waar we nu geen last van hebben 🙂 

een van de vele sluizen van het Canal de L’Est

Klimmen naar de camping

Tegen vieren komen we aan in onze overnachtingsplaats Fontenoy sur Chateau. Hier overkomt ons de laatste verrassing: We mogen nog even 2 kilometer klimmen naar de camping. Daar aangekomen wacht een heerlijk zwembadje en koud biertje op twee vermoeide en plakkende reizigers. s’ Avonds kookt de Nederlandse eigenaresse nog een fijn hapje voor ons, en bij ondergaande zon zit er dan weer een mooie dag op!