De zon staat voluit aan de hemel en zorgt ervoor dat we vandaag al redelijk bijtijds opstaan. Natuurlijk hebben we bij het opzetten van onze tent gelet op een goede schaduwplek, maar zelfs een klein hoekje van de tent dat in het zonlicht staat is al genoeg om je bed uit te drijven. We pakken ons spulletje vlotjes in, ontbijten nog even en stappen op het rijwiel voor de tocht naar Nancy.
Het eerste stuk van die tocht bestaat uit een redelijk lange klim om uiteindelijk bij het dal van de Moezel te komen. In de brandende zon (30 graden) is dat geen sinecure, maar het lukt ons om zwetend en wel de top van de heuvelrug te bereiken. Vandaar sjezen we enkele heerlijke kilometers naar beneden en genieten van het prachtige uitzicht over de heuvels en bossen. Zo zijn we bij de Moezel voordat we het weten. Vanaf dat moment bestaat de rit voornamelijk uit het volgen van de rivier tot in Nancy. En om heel eerlijk te zijn: Vanaf dat moment is het mooie van de rit er ook wel even af.
Langs de autoroute
Langs de Moezel zit de nodige verlepte industrie, de plaatsjes zijn daardoor weinig schilderachtig en het fietspad is slecht te berijden en soms geheel afwezig. Je moet de weg dan delen met het verkeer dat bij nadering van Nancy steeds drukker wordt. Bovendien volgt de fietsroute een (wat mij betreft te) lang stuk van de A31, ook wel beter bekend als de ‘Autoroute du Soleil’. Als je zo vlak langs de route fietst valt er weinig Soleil te bekennen, er scheuren alleen maar hordes truckers en caravanista langs. Boven de weg hangt een smoglaag, iets wat je vanuit de auto nooit ziet maar vanaf de fiets wel. Onbegrijpelijk dat we nog diverse woonhuizen zien met een voortuin die zowat op de autoroute ligt; hoe kun je hier fatsoenlijk leven?
Anyway: na zo’n 60 kilometer tokkelen we Nancy binnen, een relatief grote stad in de Lorainne. Dat laatste stukje verloopt wel prettig, want door een (nu wel) vrijliggend fietspad fiets je eigenlijk ongemerkt deze grote stad binnen. Dat roept herinneringen op aan onze fietsvakantie naar Parijs van enkele jaren geleden, waar je ook op een vrijliggend en groen fietspad tot bijna onder de Eiffeltoren kan komen.
Place Stanislas
Een mooi hotel
Het laatste stukje in Nancy lossen we op met Google Maps dat ons keurig voor de deur van Hotel de Guise brengt. Wat een gaaf hotel is dat! Gelegen in het hart van de oude stad, op loopafstand van het beroemde Place Stanislas, kun je hier voor een nette prijs overnachten in een soort museumhotel. De kamers ademen de sfeer van 2 eeuwen geleden uit. Na ons lekker opgefrist te hebben gaan we ’s avonds het oude centrum in. Dat blijkt een voltreffer, deze stad bruist met zijn ontelbare terrassen en dito restaurants. ’s Avonds na 19.00 uur wordt het centrum van de stad vrijwel autovrij gemaakt om ruimte te geven aan de terrassen; da’s een idee waar de gemeente Haarlem nog wel eens over na zou kunnen denken 😉
Na een heerlijk hapje eten bij een van die vele restaurants hobbelen we achter de inwoners van Nancy aan, die rond 22.30 uur verwachtingsvol met kleedjes en stoeltjes naar het majestueuze Place Stanislas wandelen. Ook wij gaan op ons platte gat op straat zitten tussen zo’n 2000 mensen en worden vervolgens verrast op een spectaculaire lichtshow, geprojecteerd met mega-beamers op de gevels rondom het plein. Samen met de muziek is dit een sprookjesachtig spektakel, waar we beiden ademloos van genieten. Wow!
Na afloop is het hoog tijd om een slaapje te gaan maken in ons historische hotel. Einde van een afwisselende en vooral heel mooie dag….
| Dagafstand | 65km |
| Totaal | 503km |