Zo…. Dat was gisteren een fijn rustdagje.Na een week van veel fietsen waren we daar wel even aan toe. En wat doe je op zo’n rustdagje….? Uitgebreid ontbijten, de was doen, boekje lezen en ’s middags de stad Verdun bekijken. Enkele monumenten bekijken en wat flaneren op de gezellige Maasoever. En dat alles onder een stralend zonnetje. s’ Avonds hebben we de dag afgesloten met een fijn hapje eten op het terras van de camping. Vanaf die plek heb je een prima zicht op de nogal steile ingang van de camping, en dus ook een eersteklas uitzicht op een Zwitser die met zijn auto de achterkant van een nagelnieuwe Franse camper aan gort rijdt. Bestel nog maar een wijntje terwijl de politie er bij komt om te bemiddelen tussen beide heethoofden… Da’s nog eens een terras met extra entertainment!
En door!
Vandaag gaat de reis weer verder. Reisdoel is het 55 kilometer verderop gelegen Lac de Madine, waar ook een grote camping bij moet liggen.
De route is dit keer nogal afwijkend van voorgaande etappe. Dat komt omdat we na Verdun vrijwel direct in vlak gebied komen. Hier gaat het fietsen veel makkelijker, we gaan dan ook veel vlotter door de voorgenomen route heen. Met de volle zon op ons bol snellen we over goed begaanbare D-wegen naar st. Mihiel. In deze iets grotere plaats, op zo’n 40 kilometer van Verdun, zit een supermarkt. Daar willen we inslaan, enerzijds omdat er in de voorgaande kilometers werkelijk he-le-maal geen voorziening te vinden is, anderzijds omdat ook na st.Mihiel de winkels dun gezaaid zijn. Rond 12.30 uur bereiken we de Carrefour supermarkt. Terwijl Petra eten voor de avond probeert in te slaan wordt via de omroepinstallatie iedereen bedankt voor bezoek en vervolgens alle verlichting uitgeknald. Op de tast weet Petra de uitgang te vinden en nog af te rekenen. Rare jongens toch, die Fransen…..
Klimmen uit het Maasdal
Na st. Mihiel volgt de enige beklimming van vandaag. We moeten uit het Maasdal zien te klimmen naar de ‘hoogvlakte’ waar het Lac de Madine ligt. Een dag later kunnen we dan afzakken naar Nancy aan de Moezel. De klim vanuit het Maasdal is na al het vlakke werk even afzien, zeker omdat de temperatuur inmiddels is opgelopen tot 28 graden. Maar alles bij elkaar gaat het toch vrij vlotjes, na de Ardennen zijn de benen wel wat gewend:-) Na wat klauterwerk worden we boven op de heuvels getrakteerd op een schitterend uitzicht en een fijne afdaling naar Lac de Madine.
Beneden gekomen doen we een picknick onder de bomen en fietsen tenslotte de laatste kilometers weg. Die bestaan uit een soort mountainbike parcours rond het meer, niet erg handig als je bepakt en bezakt op de fiets zit. Tegen 15.00 uur bereiken we de camping die op een soort Spaarnwoude-achtig terrein gelegen is. We vinden een fijn plekje en blazen uit van de warmte. s’ Avonds koken we ons potje bij de tent (zalm in mosterdsaus, gekookte aardappeltjes en gemengde groenten. En dat alles op een 1-pits gasje 😉
Morgen duiken we de grote stad in. We hopen na 80 vlakke kilometers in Nancy aan te komen.
Dagafstand | 55km |
Totaal | 438km |
Hallo Petra en Rene,
Even een reactie op het leuke verslag van jullie fietstocht!!
We feliciteren jullie met Miep haar verjaardag.Daar moet op gedronken worden!
Jullie zijn al een aardig eindje Frankrijk in en rijden nog steeds op schema?
Zelfs met de e-bike doen we de tocht niet na!
Veel fietsplezier!Groetjes Kees en Lien Stoute
Geweldig verhaal weer.
Leedvermaak, soms het leukste!
Blijf schrijven, wij genieten!
Goedemiddag, waarom deze route en niet de westerlijke variant? Ik probeer me in te lezen en vind het nog niet zo makkelijk
Dag Dick,
Bedankt voor jouw vraag. En om eerlijk te zijn: Petra en ik kunnen ons niet meer zo goed voor de geest halen waarom we de oostelijke variant hebben aangehouden ipv de westelijke. Vermoedelijk was ons argument dat we twee jaar eerder (toen we de Groene Weg fietsten) al gedeelten van de route hebben gedaan, en dus niet opnieuw op dezelfde trajectgedeelten wilden uitkomen.