Een paar jaar geleden beleefden we in Frankrijk een bijzondere fietsvakantiedag. Het regende precies op alle plekken waar wij ons met onze fiets die dag bevonden, terwijl het tot in de verre omgeving verder droog en zonnig was. Bijzonder, toch? Vandaag maakten we precies de omgekeerde situatie mee. En vanzelfsprekend waren we daar blij mee☺️

Vanochtend, bij het vertrek vanuit ons hotel, zijn we al beducht voor wat de dag ons zou gaat brengen. Buienradar geeft ons geen al te beste voorspellingen, dus laten we het regenpak maar bovenin de fietstas doen. Op de fiets gezeten tokkelen we weg uit Jülich, het stadje waar we gisteren een aangename pitstop hebben gemaakt. Al snel fietsen we weer langs de rivier de Ruhr. En wat we gisteren al schreven gaat voor vandaag ook wel weer op: Na verloop van tijd weet je het wel zo’n beetje, dat fietsen over een grindpad tussen de bomen en vlak naast een rustig kabbelende rivier.

Even klimmen

We vinden het dan ook prima wanneer we bij het dorpje Niederau de Ruhr achter ons laten. Het komt ons wel te staan op de eerste heuse (korte) klim naar Stockheim, dit om het dal van de Ruhr te verlaten. Maar met een klein zetje in de rug van ons Pendix motortje verloopt dat soepeltjes. En direct daarna transformeert het landschap tot iets waar we blij van worden…. We krijgen een prachtig wijds uitzicht over de landerijen cadeau en zien in de verte de eerste uitlopers van het Eifel gebergte. Prachtig! 

Minder prachtig is de lucht, die links en rechts van ons samenpakt tot bijna inktzwarte wolkenmassa’s. Het is duidelijk zichtbaar dat het op verschillende plekken al aan het hozen is, maar wij houden het vooralsnog droog. We kunnen zelfs rustig picknicken, terwijl bovenons de lucht openbreekt en we ineens vol in de zon zitten. Maar daarna schuift zo’n zwarte wolkenmassa toch wel vervaarlijk onze kant op. Overdreven..? Kijk zelf maar…. 

Gehaald!

Maar opnieuw zijn de weergoden ons goed gezind: op een paar verwaaide druppels na blijft het droog en weten we zonder problemen ons einddoel in Euskirchen te behalen. We hebben nog maar een paar minuten ingecheckt in ons hotel wanneer er een fikse regenbui losbreekt. En dat voor korte tijd. Want 1,5 uur later zitten we in de zon op het gezellige stadsplein van Euskirchen met een lekker biertje.

Kortom een bijzondere dag. Afscheid genomen van de Ruhr, dit ingeruild voor weidse vergezichten, de eerste heuvels en niet te vergeten de eerste vakwerkhuisjes van deze vakantie. Voor ons altijd weer een mooi teken dat we inmiddels wat verder van huis zijn geraakt 🙂

En nu zitten we in zo’n typisch klassiek Duits gasthof. Qua inrichting zwaar gedateerd, maar wel netjes. De tegels in de badkamer zijn roestbruin, en het toilet en de douchebak olijfgroen. Mahoniehouten kasten en stoelen, model 1954. Donkerbruine zithoekjes in het cafegedeelte, met van die bolle getinte ruitjes waardoor je vanaf de straat niet naar binnen kunt kijken. Nog even wachten en het is weer trendy. Waarbij het de vraag maar is of dit Gasthof nog die tijd gegund wordt…. Maar laten we niet mopperen, want de prijs voor een kamer is sympathiek, de eigenaar is vriendelijk en we slapen vannacht warm en droog.

Morgen weer verder. Dan willen we bij Remagen aansluiten bij de Rijn. En daar boren we dan ook het meer toeristische gedeelte van onze reis aan