Opnieuw hebben we ons tentje de voorgaande dag strategisch opgebouwd. Onder de schaduw van een grote wilgenboom kunnen we op de Vlaamse camping De Wilgenhof uitslapen tot een uur of acht. Daarna start de inmiddels bekende routine op die na 4 dagen al heel vertrouwd aanvoelt. Slaapspullen oprollen, tentje inpakken, ontbijt met een eitje, afwassen, insmeren met zonnebrandcreme en wegwezen.

“Ik zag zojuist dat we een stukje langs het kanaal gaan fietsen” zegt Petra, wanneer ze ’s ochtends vroeg terug komt van de bakker. Blijkbaar hangt er een plattegrond in de winkel waarop je de fietsroutes kunt zien. “Een stukje langs het kanaal”? 45 kilometer zul je bedoelen, langs het meest saaie kanaal dat België in de aanbieding heeft: Het Willemskanaal, dat uiteindelijk bij Maastricht in de Maas uitstroomt. Kijk, dat zijn nou van die situaties die de huwelijkse trouw goed onder druk zetten. Vrijwel direct na de camping is het raak. Drie volle uren lang, recht toe recht aan rijden langs een kaarsrechte vaart, met aan weerszijden alleen een rij bomen.

Snel vergeten, dat kanaal

Laten we zeggen dat dit niet het meest swingende deel van de route naar Verona is. Enkele voordelen biedt het echter wel: Het kanaal vormt vanuit West-Brabant de meest rechtstreekse verbinding door België naar Maastricht, en de route is volledig vlak. Plus de mazzel dat we vrijwel voortdurend in de schaduw van de bomen fietsen. Dus da’s mooi. Maar verder…. Snel vergeten, dit traject.

Tegen 13.00 uur verlaten we het Dal der Saaiheid en rollen de drukke stad Maastricht binnen. Kijk, da’s andere koek. Voor we het weten staan we op het bedrijvige Marktplein. Hier slaan we bij de Delifrance wat proviand in waarna we doorfietsen naar het Centraal Station van de stad. Hier begint officieel de route van Paul Benjaminse naar Rome, een reis die we tot aan Verona zullen volgen. Met een dikke ‘high five’ starten we vol goede moed aan dit traject.

Daar komen de heuvels!

Direct bij het verlaten van Maastricht mogen we kennis maken met de heuvels van Zuid-Limburg. Bij Bemelen rijden we tegen de gelijknamige berg op, wat ons goed afgaat. Daarna is het heuveltje op heuveltje af naar Gulpen. Door de drukkende warmte is dat wel een dingetje. Je moet tenslotte ook een zwaar beladen fiets mee de helling opslepen. Maar alles bij elkaar is het goed te doen en voor we het weten staan we in de altijd swingende dorpskern van Gulpen. Snel wat boodschappen doen, want we willen vanavond zelf weer koken.

Daarna laten we de Garmin navigatie de route bepalen naar ons einddoel, de camping Oosterberg vlakbij Epen. We worden gedeeltelijk tegen de Gulperberg opgestuurd, een pittig klusje. Bovenaan blokkeert een man in een geel hesje ons de doortocht. Vanwege asfalteringswerkzaamheden moeten we terug. Of omrijden. Shit. Nou, dan maar omrijden, de man in het hesje legt ons uit hoe we alsnog in Mechelen kunnen komen. We rijden om, en vlak voor Mechelen: Andere Man In Een Geel Hesje. “U kunt hier niet verder rijden”. Gvrrrrrrrrrrr….. Weer de route aanpassen, we zullen toch bij die camping komen. Verder op de weg: Hele Dikke Man In Een Geel Hesje. Jajajajajaja, we  weten het al. Asfalteren ja. Maar wij willen echt naar de camping, daar achter de wegwerkzaamheden. Bij God’s gratie laat de man ons over de stoep verder lopen, ‘Maar wel opletten want we hebben hier dus geen zin in ongelukken’.

Nog effe klimmen

Zonder kleerscheuren bereiken we achter Mechelen het eind van de wegopbreking. Vanaf hier is het nog maar een stukkie tot aan de camping. Denken we……. We belanden echter na 84 fietskilometers als ongevraagd toetje nog op een retesteile en lange helling naar ons einddoel. Dat ligt zwaar op de maag. Hijgend en puffend bereiken we de camping, die overigens wonderschoon gelegen is en een prachtig uitzicht biedt op Epen en de omgeving.

Dus zitten we nu na een pittige dag bij onze tent en kijken met een wijntje in de hand over de heuvels van Zuid-Limburg uit. Heel mooi allemaal. Morgen reizen we verder en tokkelen we Duitsland in. Vanaf het Belgische Raeren gaan we de Vennbahn op, een tot fietspad getransformeerde voormalige spoorlijn.