Voor lekker zonnig en warm weer gingen we in het verleden nog wel eens naar Spanje, Italië of Zuid-Frankrijk. Maar dat hoeft tegenwoordig niet meer. Blijf maar gewoon in Nederland en je wordt onthaald op zonovergoten weer en hoge temperaturen. Maar of dat nou zo fijn is om in te gaan fietsen?

De 3^e dag van onze vakantie is er opnieuw eentje van het soort “extreem zomers”. Maar in vergelijking met voorgaande dagen is er een duidelijk verschil: De temperatuur loopt per dag steeds verder op. Zo zal de thermometer vandaag de 32 graden aantikken, en dan bereik je toch wel een soort kritische grens van “Is dit nog leuk”?

Slim je tentje opzetten

’s Ochtends gaat het allemaal nog wel. We hebben tot een uurtje of 8  lekker koel in ons tentje kunnen pitten. Da’s overigens geen toeval, want de dag daarvoor hebben we bij het opzetten van ons hutje heel sterk rekening gehouden met de zonsopgang. Op de camping hebben we meerdere hoeken bekeken en de inschatting gemaakt of het aanwezige struikgewas voldoende beschutting zou bieden. Met het kompas in de hand hebben we tenslotte een plek gekozen. Overdreven? Zeker niet, want anders waren we waarschijnlijk al rond 06.30 uur uit ons bedje gedobberd ?

Na vlotjes ingepakt te hebben vertrekken we om 09.45 uur van minicamping “Den Oorsprong”, maar niet na de eigenaren bedankt te hebben voor de gastvrijheid en het bonus-verjaardagsfeestje. Zo…Karren maar! We pikken de route op en fietsen richting Eindhoven. Gelukkig hoeven we die grote stad op deze warme dag niet aan te doen, we maken een omweg via Best, Veldhoven en Valkenswaard. We komen er overigens al peddelend achter dat deze plaatsen niet onderdoen voor Eindhoven. Het hele gebied rondom de Lichtstad is best wel verstedelijkt, gestresst, met veel industrie en daarom op deze drukkend warme dag niet de meest wenselijke plek.

Iets buiten Eindhoven passeren een heuse ‘fietsrotonde’, gelegen boven de autoweg.

De grens over!

Na Valkenswaard wordt de route een stuk aantrekkelijker. We belanden in het bosgebied van Leende, ook wel bekend als de naamgever van het welbekende naburige verkeersplein (waar altijd files staan). Dit blijkt nu een prachtig natuurgebied te zijn. Zeker de uitgestrekte heidevelden zijn fraai, ondanks het feit dat deze door de aanhoudende droogte een verdorde indruk maken. Alles heeft z’n charme  zullen we maar zeggen. Wanneer we de Leenderheide verlaten rijden we plotsklaps langs een grenspaal . Krijg nou wat, tijd voor een fotomomentjeeee?

Zo zijn we zomaar in België aangeland. Tevreden rijden we verder, op weg naar Tongerlo waar we een eenvoudige camping als overnachtingsplek bedacht hebben. Na een handvol kilometers passeren we bij het plaatsje Hamont plotsklaps een onverwachte optie. ‘Camping, Bar, Zwembad’ schreeuwt het bord langs de weg. We kijken elkaar aan: Stoppen!! Het is veel te warm om verder over de stoffige droge wegen te rijden, na slechts 58 kilometers geven we er vol overtuiging de brui aan.

Effe lekker dobberen

We kiezen op camping Het Wilgenhof in Hamont een fijn plekje aan de rand van de grote visvijver (bord: ’Gebruik van leefnet verboden’. Waar laat je dan je gevangen vis? Gelijk opeten??). Na in de loeiende zon het tentje opgezet te hebben kiezen we voor het heerlijke zwembad. En daar gaan we de rest van de middag niet meer weg. Logisch, zeker gezien de fijne bar naast het zwembad met heerlijke Belgische bieren! De campingmoeder staat de speciaalbieren uit te delen alsof het water is….

Door onze plotselinge keuze voor deze camping hebben we niet echt nagedacht over het avondeten, maar ook daarin wordt voorzien door de campingmoeder….kijk maar:

En zo valt de avond over Hamont.  In de verte dreigen wat donkere wolken. Wellicht valt er een klein buitje. Maar verder blijft het weer hier de komende dagen prima. Morgen wacht de etappe naar Maastricht. Daarna gaan we de officiële route op naar Verona. Hopen dat het niet zo warm zal zijn!