Vandaag maken we vrijwel geen fietskilometers. Zoals eerder geschreven pakken we de trein om van Rakovnik naar Beroun te komen. Het gaat hier niet om een lang traject maar wel om een bergachtig gedeelte, waarbij we aan de hand van de fietskaart kunnen voorspellen dat we weer over heel moeizame fietspaden moeten gaan rijden.

Daar hebben we geen zin in, dus… met de trein. Op zich is dit ook wel weer een klein avontuur, want het treinvervoer is toch wat anders dan thuis, Zo spreekt niemand op het station een vreemde taal, hetgeen het kopen van tickets of het vragen naar de juiste trein wel tot een dingetje maakt. Daarnaast is het spooremplacement nauwelijks te onderscheiden van het perron, sterker nog: Een perron is er eigenlijk niet. Passagiers kuieren ook vrijelijk over de spoorlijnen en een hond blijft prinsheerlijk vlak langs het spoor liggen terwijl een boemeltje net arriveert. We wachten rustig op onze trein, die we op een haar na gemist hebben, en waardoor we bijna 2 uur geduld moeten hebben.

het treinstation van Rakovnik

Het troosteloze station van Rakovnik. Waar is het perron…?

Verblijf in Beroun

Na een leuke treinreis arriveren we in Beroun waar we op zoek gaan naar ons verblijf. Dit blijkt een mooi appartement te zijn, midden in de stad gelegen. Het appartement is van alle gemakken voorzien zoals een volledig ingerichte keuken, zithoek met breedbeeld tv en zo meer.  De rest van de middag vieren we op ons balkon met een boekje en een muziekje.  Als de avond valt eten we – vanwege Petra’s verjaardag- een feestelijk hapje in de stad.

Morgen de laatste etappe!

Beroun