Praten over regen is vaak vragen om moeilijkheden.Toch? Zo ook gisteravond. Het verslag van de dag van gisteren was nog niet op de website geplaatst of….. ja hoor… een regenbui vangt aan. Eerst nog wat twijfelend, maar later in de nacht veel steviger. Er vallen enkele fikse buien, maar wij liggen lekker in ons droge bedje en hebben er weinig last van. De volgende ochtend is het weer ‘business as usual’, als we ons tentje uitkomen lacht de zon ons in een stralend blauwe lucht tegemoet.

Door de regen is de temperatuur een stuk gedaald en daardoor is het vandaag veel aangenamer. Met zo’n 28 graden wordt het prettig fietsen! Andere aangename bijkomstigheid is dat vandaag de Mistral opsteekt, de roemruchte wind die vanuit het Noorden door het Rhônedal blaast. Is dat even mazzel, wij fietsen zuidwaarts dus krijgen de wind vol in de rug mee. En dat is te merken ook. De kilometers vliegen vandaag onder onze fietsen door, alsof je op een fiets met electrische aandrijving zit. Zo krijgen we volop de kans om zonder veel inspanning van het landschap te genieten. De heuvels met wijnvelden en olijfboomgaarden, de dorpjes en de cipressen, alles roept de Zuidelijke sfeer op die wij altijd zo mooi vinden.

Los van de klim over 1 wat hogere heuvel is het allemaal goed te doen en zijn we 60 kilometers later om 13.30 uur al in Vias, de eindbestemming van vandaag. Hier gaan we op zoek naar de camping die er geheel niet blijkt te zijn. Foutje van een niet nader te noemen lid van de reisleiding, maar u begrijpt dat René niet blij was.

Redding is echter nabij, want Vias ligt vlak onder de kust en daar wemelt het werkelijk van de campings. Daar moet toch iets te vinden zijn! We fietsen dus door en belanden in een soort surrealistische wereld van mega-grote en bomvolle campings. Niet dat we daar iets op tegen hebben hoor, het contrast is alleen vrij groot met onze vorige verblijfplaatsen. We proberen een plekje bij een camping met indrukwekkend zwemparadijs te vinden. Hier worden we enigzins meewarig te deur gewezen: op deze ‘camping’ komen geen caravans of tenten, er zijn uitsluitend mobilhomes. We fietsen verder, passeren een ongekend groot lunapark, kartingbanen, disco’s… We proberen nog een tweede giga-camping op goed geluk. Ja hoor, die heeft nog wel één plekje, daar mogen we voor 2 tientjes wel een nachtje staan. Maar wat men hier een plek noemt blijkt voor ons een stukje gras ingeklemd tussen 2 mobilhomes te zijn waar onze fietsen nog niet oppassen, laat staan ons tentje. We zijn er klaar mee, wegwezen hier.

Onderweg even inkopen doen

In ons routeboekje staat dat er vlak bij de stad Beziers een rustige en goede camping te vinden is. We besluiten de 12 kilometers hier naar toe te gaan fietsen, alhoewel onze vriend De Mistral nu een pittige vijand wordt. De rit langs loopt het canal du Midi, we fietsen zonder enige beschutting en krijgen het hele stuk de wind vol tegen. En die wind is heftig, zo we al eerder merkten bij de lunch waar letterlijk de plakjes kaas van ons brood waaiden 🙂

Goedgemoed maar wel moe komen we een uurtje later bij de camping in Villeneuve-Du-Beziers aan. Het besluit om verder te fietsen pakt hier goed uit, we treffen een knusse camping met zwembad en restaurant aan. Kijk, wij zijn weer onder de pannen.

Na enig overleg besluiten we op deze camping 2 daagjes te blijven. We hebben tenslotte tijd genoeg om ons einddoel te halen, en hier zijn genoeg leuke plaatsen te bzoeken. We willen graag een dagje strand en een dagje Narbonne doen. Kortom: Het fietscircus houdt even 2 dagen pauze!