Sinds we in de Alpen zijn is het karakter van het weer gedeeltelijk veranderd. Overdag is het telkens stralend zonnig en veelal (te) warm; aan het eind van de middag pakken zich wolken samen en valt er een kortstondig buitje, vaak vergezeld met bliksem en gerommel. Je kunt er even voor schuilen en daarna gewoon verder kamperen. Gisteravond verliep het anders: Toen ging het tegen 22.00 uur een uur lang stevig plenzen.

De gevolgen van die plenspartij zien we de volgende dag bij het inpakken van de tent. Die is doorweekt en zit vol met prut van de grond. Nou ja, dat lossen we op de volgende kampeerplek wel weer op. Eerst laden we de tassen op de fiets voor de reis naar het Comomeer. Jawel Como, de thuisbasis van George Clooney ?

fietspech

Ook vandaag wordt het makkelijk fietsen. We zitten weliswaar nog steeds stijf in de torenhoge Alpen maar de weg daalt voor een deel en wordt daarna vlak. Geen geploeter met hellingen, heerlijk. De zon is opnieuw onze vriend, dus wat kan onze dag bederven…? We rijden goedgemutst naar Chiavenna en worden vanaf dit bedrijvige plaatsje een voormalige spoorlijn opgestuurd. Lekker makkelijk fietsen en vooral genieten van het prachtige uitzicht.

Bij het plaatsje Novate Mezzola dient zich een bank met pinautomaat aan; mooi, want we wilden al een tijdje geld opnemen. Terwijl René zijn fiets laat uitrollen voelt hij ineens een merkwaardig gehobbel. Aiai…. De achterband van de fiets heeft het begeven en puilt op de zijwand gevaarlijk naar buiten. Verder fietsen kan niet. Is er een fietshersteller in de buurt? Nee, totaal niet, de eerst beschikbare zit in Chiavenna. Pardon? Daar zijn we vanochtend gestart, dan moeten we weer helemaal terug….?

We gaan ons beraden. René ziet op Google een camping op 400 meter. Eerst daar maar eens kijken? De kampeerplaats draagt de bijzondere naam ‘El Ranchero’ , iets dat op de een of andere manier weinig vertrouwen bij ons wekt. Ja hoor, er is nog wel plek. De jongedame van de receptie loopt met ons mee en wijst ons een wonderschone plaats aan de oever van het Lago di Mezzola aan. Willen we daar staan? Ja graag, ja natuurlijk, boekt u er gelijk maar een nachtje bij!

Grappig is dat. Hoe een vervelend voorval met een kapotte band je vervolgens op een plekje brengt waar je alleen maar van kunt dromen. Vanuit je tent een eersteklas uitzicht op het meer en de bergen. De kleine knusse camping wordt hoofdzakelijk bevolkt door Italianen en heeft nog geen last van het massatoerisme dat een paar kilometers verderop aan het Comomeer plaatsvindt. Prijs van de camping: €15. Pizza in restaurant: €6. Een top espressootje: €1.

Terug naar Af

Maar goed, dat verlost ons nog niet van het probleem met de band. We besluiten toch maar terug te gaan naar Chiavenna, daar zit een fietsenmaker die hopelijk op maandag open is. We pakken de trein en reizen naar het startdoel van vandaag. Omdat we er toch zijn bekijken we Chiavenna nog even en komen er achter dat dit een schilderachtig centrum heeft. We eten er een erg lekker broodje en vervolgen onze tocht naar de fietswinkel.

Ook daar weer een prima ervaring. Net als eerder deze vakantie stopt de eigenaar met zijn klus en geeft ons voorrang. Er wordt een stevige nieuwe buitenband gemonteerd en 20 minuutjes later staan we weer buiten. Geweldig! Nu weer terug naar de camping. De trein rijdt zeer onregelmatig , en de route is prachtig…. Vooruit, we fietsen ‘m nog een keer. Zo kan het gebeuren dat we de etappe van vandaag 2 keer doen, niet omdat ’t moet maar omdat ’t kan.

Teruggekomen op de camping nemen we nog een verfrissende duik in het Lago en ‘loungen’ nog een uurtje bij een naastgelegen terras met (opnieuw) fraai uitzicht. Zelf koken doen we vandaag niet, met het eerder genoemde prijsniveau is het een eenvoudig besluit om ons in het keurige restaurant van El Ranchero eens lekker te laten verwennen. Een afwisselend dagje dus. Het levert een nieuwe achterband en een heerlijke kampeerplek op. Zo mooi dat we hier morgen nog een dagje blijven. Tijd genoeg, we fietsen woensdag verder naar het Comomeer.

Loungen aan het Lago di Mezzola