De Koninginnerit…. Die staat voor vandaag op het menu. Over deze etappe hebben we het al een tijdje, ook gedurende de voorbereidingen thuis. Er moet stevig geklommen worden, en kunnen we dat wel aan? In vorige vakanties waren er ook heuvels maar het hoogteprofiel van de rit naar Le Cheylard is toch woester. Trekken we dat wel, met al onze bepakking en onze conditie?In ieder geval staan we vandaag extra vroeg op om de warmte enigszins voor te zijn. Er wordt een pittige temperatuur van 32 graden voorspeld, niet echt ideaal om bij te gaan klimmen. Zo kan het gebeuren dat we al om 08.15 uur de camping bepakt en bezakt verlaten.

Klimmen maar..

Direct vanaf de camping is het heel gestaag stijgen geblazen. We zijn nog geen kilometer onderweg of worden als gevolg van die stijging al getrakteerd op prachtige vergezichten. Voor ons ontvouwt zich een adembenemend schouwspel van bergen en dalen. Wij rijden door de kloof van rivier de Doubs, voor ons een onverwacht cadeau.Wat een schitterend plaatje, er valt zoveel te zien dat je nauwelijks tijd hebt om moe te worden van het klimmen. Omdat de zon nog achter de heuvels zit is het qua temperatuur allemaal goed te doen. Na 16 kilometer geleidelijk klimwerk bereiken we de top van de eerste helling. Vanaf daar kunnen we grotendeels freewheelend naar Lamastre karren, een wat grotere plaats waar vast een bakkie valt te halen. Daar aangekomen ontdekken we een zeer toeristisch plaatsje met tal van restaurants en terrassen. Geen punt dus om een fijn plekje voor een kopje thee en koffie te scoren.

En door..!

Na bij de Intermarche nog wat water en broodjes gekocht te hebben vervolgen we onze weg voor deel 2 van de bergroute. Dit deel, zo weten we uit het routeboekje, zal zwaarder worden. Het eerste deel van 6 kilometer is opnieuw goed te doen. We stoppen even om een broodje te eten en flink te drinken, daarna gaan we voor de resterende 5 kilometer. En dat is zwaar. Het is rond het middaguur en de zon brandt ongenadig aan de hemel. De wind is gaan liggen en het hellingspercentage neemt per kilometer toe. We stoppen 2 keer om even bij te komen en veel water te drinken. Dit is echt even doordouwen, waarbij de weg waar we op rijden ook regelmatig door langs rossende vrachtwagens en personenauto’s wordt gebruikt, niet heel makkelijk dus. Maar na flink wat doortrappen bereiken we het hoogste punt van vandaag (671 mtr) en maken we trots een selfie: tataaaaa, dat hebben we toch maar met ons fietsje en alle bepakking gefixt. 🙂 

Lekker afdalen

Daarna lacht het leven ons toe. De afdaling naar Le Cheylard is een heerlijke, we roetsjen met een lekker gangetje de heuvels af naar het eindpunt van vandaag. Daar moeten we nog even zoeken naar de municipal, maar die is gelukkig snel gevonden. Nog geen half uurtje later verkoelen we onze verhitte hoofden in het stuwmeertje van de rivier die langs de camping stroomt.

Terugkijkend hebben we de rit van vandaag dus prima kunnen doen. Morgen wacht ons de 2e uitdaging. Dan mogen we doorstijgen naar ruim 1100 meter. Eens kijken of we dat ook aankunnen?