Voor vandaag is het codewoord ‘TREIN’. Dat laat zich niet zo moeilijk uitleggen. Tijdens het eerste deel van de rit van vandaag spelen we voor ’treintje’ door de oude spoorlijn naar Macon te volgen. Daarna gaan we gebruik maken van de echte trein, we hebben besloten het stuk rondom Lyon even over te slaan. Einddoel voor vandaag is Condrieu, recht voor de poort van het Zonnige Zuiden gelegen!
Eerst maar eens het boedeltje inpakken op de camping in Cluny. Zachtjes Aan zijn we behoorlijk ervaren in dit klusje. We weten dat we na precies 1,5 uur ingepakt, gewassen en ontbeten hebben. Zo kan het gebeuren dat we ook vandaag zo rond 09.30 uur op ons rijwiel stappen, en dit alles onder een zonovergoten hemel. Monter peddelen we weg om daarna behoorlijk onverwacht een mega zwaar parcours om de oren te krijgen 🙄 . Direct na de camping duiken we in de heuvels rondom Cluny, en goeie genade, wat zijn die zwaar!
Bijna niet te doen
Het gaat maar om een afstand van 3 of 4 kilometer tot aan het eerder genoemde spoorlijntje, maar sommige hellingen halen 15 en 16%, da’s voor ons als nog maar net wakker geworden fietsers niet de doen. We doen ons best, baden na 20 minuten in het zweet en doen de laatste 2 hellinkjes toch echt even lopend (en zelfs dat is geen pretje). Net op het moment dat we ons afvragen of dit wel leuk is duikt een oude spoorwegtunnel voor ons op, toevallig ook de langste fietstunnel van Europa. Vanaf die 1,6 kilometer lange tunnel fietst het ineens een stuk makkelijker. En daarna krijgen we waar we al stilletjes op hoopten: Een heeeeeeeeerlijke afdaling naar Macon. Voordat we het weten hebben we 30 kilometers weggetrapt. Op die manier hadden we vanavond wel in Marseille kunnen zijn 🙂
In de trein
In Macon treedt deel 2 van de etappe in werking. Vanaf hier pakken we de trein naar Vienne. Dat doen we om de toch wel erg stadse en saaie omgeving van Lyon snel te passeren. Die treinreis verloopt heel prettig. Eerst moeten we nog wel alle bagage en fietsen met de hand de trap van het station op slepen (geen lift), maar daarna verloopt de treinreis naar overstapstation Lyon vlotjes. Daar aangekomen moeten we 20 minuutjes wachten op de vertraagde aansluiting naar Vienne, maar da’s geen punt. Al snel bereiken we station Vienne en slaan we daarmee een minder leuk deel van de route over. Nog genoeg kilometers voor ons die wel de moeite van het fietsen waard zijn!
We peddelen tenslotte vanaf Vienne naar Condrieu waar de camping ligt waar we willen overnachten. We fietsen langs de Rhône en genieten van de hoge heuvels met wijngaarden die we als uitzicht hebben. Het begint hier al duidelijk Zuid-Frankrijk te worden, niet in de laatste plaats door de warmte en de krekels die vanuit de bomen hun kenmerkende gekras laten horen.
Boze Française
Bij aankomst op de camping ‘Ile de Pecheurs’ is het even slikken. De camping oogt niet erg gezellig met allemaal stacaravans, een hermetisch gesloten ingang en afgeschermde plekken. We fietsen toch maar de camping op en gaan naar een veldje waarvan we vermoeden dat dit voor doortrekkkers bedoeld is. Terstond worden we getrakteerd op een boos ratelende Française die ons duidelijk maakt dat we hadden moeten wachten tot de officiële openingstijd van de camping van kracht is. Na wat heen en weer gepraat mogen we toch de tent opzetten, en da’s maar goed ook. Wij hebben een mooi schaduwplekje kunnen scoren, terwijl alle latere kampeerders (het veldje is helemaal volgestroomd ) bijna allemaal in de volle zon staan. Dat wordt voor hen niet echt uitslapen……
Dagafstand | 43km |
Totaal | 886km |
Vraag niet om toestemming maar om vergeving
Pittig dat laatste stuk, maar goed voor de moraal en de conditie.