Zoals aangekondigd is het vandaag een overzichtelijk dagje fietsen. Geen plenzende regen, geen wegafzettingen, geen onnodige kilometers omfietsen… Gewoon lekker peddelen naar de eindbestemming Dillingen!

Gisteren verliep de fietsdag anders dan verwacht doordat we aanvankelijk een verkeerde route volgden. Daardoor maakten we meer kilometers dan gewenst en eindigden we -nogal onverwachts- in een hotel in het dorpje Neresheim. Een beetje merkwaardig hotel, omdat we de enige bewoners bleken te zijn en de eigenaren in geen velden of wegen te bekennen waren. 

een ontbijt(je)

Vanochtend is er in ieder geval plotseling een jongedame aanwezig om een ontbijtje voor ons te regelen. Met de nadruk op ‘tje’, want het ontbijt stelt zeer weinig voor. Een paar broodjes en wat voorverpakte jammetjes, dan heb je het wel zo’n beetje gehad. En de betaling van dit alles (eerlijk is eerlijk, het kostte geen fluit) verdwijnt in een portemonnee onder de balie. 

En om daar over te spreken: Het betalen met een pinpas in Duitsland stuit hier en daar op de nodige moeilijkheden. De afgelopen dagen hebben we door omstandigheden vaak hotelletjes geboekt, en om de kosten enigszins te drukken richtten we ons daarbij vooral op de budget tenten. Daardoor bezochten we meer dan eens zwaar gedateerde  ‘gasthofen’, alwaar we verschillende redenen hebben gehoord waarom elektronische betalingen niet erg gewaardeerd worden. “ de PIN werkt niet”, “ We hebben geen PIN” tot “De PIN machines zijn in onderhoud en volgende week pas weer terug”. Steeds verschijnt er een portemonnee en betalen we zonder uiteindelijk een bon te krijgen. Ach ja….

een korte rit

Maar niet getreurd: Na ons karige ontbijt in hotel Krone is het tijd om op te stappen voor een korte tocht naar Dillingen. En alles lacht ons toe.Er schijnt een vrolijk zonnetje, de wind is gaan liggen, de route is zacht dalend en daardoor een eitje om te fietsen, het landschap is mooi groen en weids…. Kortom een heerlijke trip. De 33 kilometers zijn dan ook zo voorbij, waarbij het leuk is te vermelden dat we vandaag de 1000km grens zijn gepasseerd! Daarnaast zijn we nu ook de deelstaat Bayern ingereden.

Onderweg even tijd maken voor een verkoelend Kneipp bad

We zijn door het korte ritje zeer bijtijds op de camping, en dat is ook de bedoeling omdat we heel graag een wasje willen draaien. Na twee weken uit de fietstassen leven is dat geen overbodige luxe, los van alle handwasjes die we onderweg gedaan hebben. We zetten de wasmachine aan het werk en bouwen ons kampementje op. Da’s eveneens geen overbodige luxe want de zeiknatte tent zit nu al bijna 2 dagen in een plunjebaal gepropt. In het zonnetje is dat leed echter binnen een handvol minuten geleden.

Dillingen verkennen

De rest van de middag gebruiken we om de stad Dillingen te verkennen, een plaats waar eerlijk niet zoveel bijzonders over te melden valt. Indrukwekkend zijn vooral het klooster en de fraaie kerk in het centrum.

We doen daarna wat boodschapjes en gaan terug naar de biergarten van de camping. Daar raken we aan de praat met Carla uit Wormerveer die ook Reitsma’s route aan het fietsen is en de rit tot in Rome wil gaan afronden. Respect! Eerder spraken we haar al in Heidelberg. Leuk om te merken hoe zo’n fietsroute verbroedert en je verhalen kunt uitwisselen over alle ervaringen die je doormaakt!  En dat geldt sowieso in bredere zin: bijna iedere dag komen we iemand tegen die ons aanspreekt  waar de reis naar toegaat. En ook fietsers in de tegenovergestelde richting, die ons passeren en daarbij succes en een goede reis wensen. Hoe leuk is dat?

Morgen weer verder. We komen dan naar verwachting tot Augsburg, opnieuw een niet al te lange etappe. De reden daarvan is dat een volgende camping na Augsburg nog wel lang op zich laat wachten, en de afstand van de gehele rit daardoor iets te veel wordt. Al met al gaat-ie lekker…. Nog maar heel even, en we krijgen de Alpen in beeld!

En dan valt de avond……