Ein prosit, ein prosit, ein proooooooooosit…!  Vrolijke fanfareklanken klinken achter ons op als we dit verhaal opschrijven. We zijn aangeland op een camping bij het stuwmeer van de rivier Altemühle, en hier laat de lokale blaaskapel haar vrolijke klanken klinken.  Gezellig hoor, terwijl de zon langzaam ondergaat wordt het invallen van de avond begeleid door leuke marsmuziek.

Vandaag hebben we een fietstocht van een 61 kilometer gemaakt. Niet zo lang, maar zeker wel pittig want we nemen afscheid van Rothenhurg en moeten daarvoor het dal van de Tauber verlaten. En om dat te doen moet er eerst…. ja, geklommen worden. Een behoorlijk stuk zelfs, waarvan een groot deel geleidelijk maar wel doorlopend omhoog. Het laatste deel van de klim is ronduit pittig, met diverse haarspeldbochten die doorgaans duiden op flinke hellingpercentages.

Op de hoogvlakte

Het is dus even werken , maar tegen 11.00 uur is het einde van de klim bereikt. Vanaf hier schakelen we over op een nieuwe route, nl. die van de rivier Altemühl. Deze stroomt grotendeels door een gebied dat je als een hoogvlakte zou kunnen kenmerken. Bepaalde delen lijken zowat op de prairie, heel opmerkelijk na de sterk heuvelachtige ervaringen bij Rothenburg. Er valt genoeg te genieten, dus vervelen doen we ons geen moment. Het weer helpt ook goed mee. Want het is weliswaar warm met 31 graden, maar tijdens het fietsen met lichte tegenwind merk je daar niet zo veel van. Pas als je afstapt breekt het zweet je aan alle kanten uit…..

Tegen 15.00 uur komen we aan in Gunzenhausen, de plaats waar onze camping ligt. Hier krijgen we een plekje op het tentenveldje toegewezen, en kort daarna gaat het bordje ‘camping belegt‘ op de deur. Volle bak, dus. Nu pas merken we hoe warm het ook eigenlijk is. Als je direct in het zonlicht komt brand je bijna weg. We zoeken dan ook een van de schaarse plekjes met schaduw, drinken een biertje of 2 en genieten van het uitzicht over het stuwmeer.  Enige stoorzender in dit geheel zijn de wespen, die hier in grote getalen aanwezig zijn. Erg vervelend, zodra je ook maar iets te eten of te drinken neerzet word je direct belaagd door hordes behoorlijk agressieve wespen. 

Na een lekker hapje in de drukke taverne van de camping is de avond aangebroken. We hebben besloten om morgen een korte etappe te doen en vroegtijdig te stoppen bij een bezienswaardige plaats.  Even de toerist uithangen hoort er ook bij, toch…?