Tataaaaaaaa…..  Eindelijk is het weer zover…. de Zomerfietsvakantie is begonnen! Na een periode van hard werken op school is het nu tijd voor een welverdiende fietstrip. De eindbestemming van de reis die voor ons ligt staat vast: Dat gaat Bordeaux aan de Franse westkust worden. En ook het startpunt ligt vast, dat is de Zwitserse stad Basel.  Maar de lange weg tussen beide steden… Dat is de invulling van onze vakantie en hoe die gaat verlopen, dat zien we de komende weken wel. Leve de vrijheid van de vakantiefietser!

Let’s go!

Dit eerste verslagje gaat over 2 dagen. Beetje ongebruikelijk om een dagboek per 2 dagen in te delen, maar dat heeft dan ook te maken met de wat ongebruikelijke start van onze reis. Normaal gesproken fietsen we op zaterdagmorgen vrij vroeg vanuit onze woonplaats weg naar het eerste reisdoel. Dit keer loop het anders. Petra moet nog wat werk doen, en we willen nog langs Moeders in Zandvoort. Daardoor starten we sowieso later dan gebruikelijk aan onze reis. En ook gaan we niet direct fietsen maar laten ons per trein via Arnhem naar het startpunt Basel vervoeren. Om 13.00 uur is het zover: We poekelen vanuit huis naar het station Haarlem om de eerste treinetappe aan te vangen.

tijd om te vertrekken…!

De treinreis

Over de treinreis van de eerste dag kunnen we kort zijn. Die verloopt echt gesmeerd. In Haarlem kunnen we direct de trein naar Amsterdam pakken. Op CS Amsterdam volgt de gebruikelijke worsteling met de fietsen in een veel te kleine lift, maar keurig op tijd staan we op perron 4b klaar om de vervolgrit naar Arnhem te halen. En na een vlot ritje staan we om 16.00 uur bij het Rijnhotel om in te checken voor onze overnachting. ‘s Avonds gaan we nog even naar het centrum om een fijn hapje te eten en oortelefoontjes te kopen voor René ( toch weer iets vergeten in te pakken). Prima dagje zo, met bewolkt maar droog weer.

De volgende dag

Om 6.15 uur loopt het wekkertje af. Inpakken en wegwezen, keurig op tijd verlaten we het hotel om met de trein naar Basel te reizen. We fietsen door een stil en slaperig centrum van Arnhem en stappen op een al even zo stil en verlaten Centraal Station in voor de lokale boemel naar Dusseldorf. Dat is -wat je noemt- een boemel. Op dit ritje worden maar liefst 19 (!) stations aangedaan, of wat daar voor doorgaat. In kleinere gehuchten is het station soms niet meer dan een veredelde stoeprand. Zo zie je nog eens wat van Duitsland. Het schiet allemaal niet zo heel erg op, maar dat mag de pret niet drukken.

In Düsseldorf aangekomen maken we de overstap naar de Internationale trein naar Basel. Ook dat verloopt vlekkeloos. Wat dat betreft mogen we niet klagen. Onze ervaringen met de trein+fiets zijn wel eens anders geweest ? . De rit is uiteindelijk wel wat langdurig maar wordt onderweg in ieder geval opgeluisterd door een gehandicapte man die – vlak naast ons gezeten- tamelijk luidkeels en erg langdurig de volledige dienstregeling van de Deutsche Bahn gaat voordragen.  Zo komen we volledig en goed geïnformeerd aan in Basel, alwaar het nog even ploeteren is om de fietsen en bagage snel de trein uit te werken.

knokken met de fiets en de lift

In Basel

Het hotel in Basel was al eerder gereserveerd en laat zich vlotjes vinden. We krijgen een kamer toebedeeld op een gang die volledig bevolkt blijkt te zijn door vakantie vierende Chinezen. Luidruchtig volkje hoor, en geen idee wat ze elkaar op de gang staan toe te schreeuwen.  Na ons wat gesetteld te hebben verkennen we nog het centrum van Basel, maar dat is eerlijk gezegd weinig soeps. De stad blijkt op zondagavond nogal desolaat. Alle winkels en vrijwel alle horeca zijn dicht, en samen met de regen die plotsklaps op ons neerdaalt is het toeristische plaatje daardoor niet bijster bijzonder. Gelukkig hebben we op de hotelkamer een lekker wijntje en biertje, dus we komen uiteindelijk niets te kort.

En nu verder

Morgen hebben we nog één laatste stukje te reizen naar het echte officiële startpunt van onze route. We spreken hier over Olten, het plaatsje waar de Südfussroute van start gaat die ons uiteindelijk naar de eerste grote tussenstop Genève gaat voeren. Hoe we in Olten gaan komen is nog een beetje de vraag. De weg er naar toe moeten we zelf fantaseren, er is geen beschreven route. Het gaat om een trip van een kleine 50 kilometer die vermoedelijk over drukke wegen gaat leiden. We moeten nog even uitvogelen of we daar zin in hebben. Anders doen we nog één keer een stukje trein. We’ll see!

Overzicht van de Jura sudfussroute