Vandaag verlaten we onze wijnton ( u zegt?) om deze in te wisselen voor een volgende verblijfplaats in het toeristische oordje Boppard. Het idee is ook opnieuw een poging te ondernemen om te gaan kamperen, maar het uitblijven van lekker zomerweer lijkt nog steeds een jammerlijke spelbreker. Regenbuien komen, regenbuien gaan…

Gisteren wisten we beslag te leggen op een voor ons wel unieke verblijfplaats, te weten een wijnvat. ‘Haus Tony’ zoals de campingeigenaar de woning had gedoopt, bleek een goed overnachtingsadres. Ondanks de kleine binnenruimte hebben we een prima nachtrust genoten en -misschien nog wel het belangrijkste- geen last van de regen gehad. Want die regen is de laatste dagen wel een dingetje. 

Tot op heden hebben we maar 2 keer kunnen kamperen in ons nieuwe tentje, en dat is echt minder dan we in gedachten hebben. Telkens breken de vochtige weersomstandigheden ons op. En ook voor vandaag is het recept weer hetzelfde: er staan meerdere buien voorspeld, waarvan sommige wel heel pittig. 

Deutsche Eck

Welgemoed stappen we op de fiets om onze reis langs de Rijn voor te zetten. En zowaar blijft het droog. Eigenlijk hetzelfde beeld als gisteren: Er zijn wel regenbuien, maar die bereiken ons niet. Zo kunnen we dus vrij ongehinderd onze fietstocht voortzetten en genieten van al het moois dat het gebied rondom de Rijn ons te bieden heeft. En dat is best veel. Voordat we het weten rollen we Koblenz binnen, waar we ons natuurlijk laten vereeuwigen bij Deutsche Eck, de plek waar de Moezel en de Rijn samenkomen.

We houden een korte lunchpauze nabij dit beroemde standbeeld alvorens we verder fietsen in de richting van Boppard, ons reisdoel voor vandaag. En terwijl we dat doen verzamelt zich toch weer een angstaanjagende zwarte bewolking boven onze hoofden. Lange tijd weten we de driegende bui voor te blijven, maar een paar kilometers voor Boppard gaat het toch mis. De eerste druppels vallen, en er klinkt boven ons dreigend gerommel van onweer. We vluchten naar een nabijgelegen volkstuin waar een afdak is gebouwd. Daar kunnen we de verdere ontwikkeling van deze stortbui gadeslaan. Net opdat moment draait een auto naar de plek waar wij staan, de eigenaar wil zijn auto parkeren. Maar hij schat de situatie vriendelijk in, zwaait naar ons dat we vooral kunnen blijven schuilen en parkeert zijn auto verderop.

Op naar het hotel

Na 20 minuten is het gehoos afgelopen en kunnen we de rest van onze rit afmaken. Tijdens de plensbui heeft René via het Internet een hotelkamer geboekt , en dat blijkt een schot in de roos. Voor een bodemprijs verblijven we in een keurig gerenoveerd hotel en krijgen we een luxere kamer als gratis upgrade (met de vraag of we dan wel een positieve review op booking.com willen schrijven 🤫. Dat willen we best, want dit is een keurige tent.)

s’ Avonds eten we nog een lekkere pizza aan de Rijnkade. Een plekje zoeken op een van de terrassen is geen zware opgave, want het is opvallend rustig op deze toeristische hotspot. We schreven het al eerder: Waar zijn al die dagjesmensen? Overal is het opmerkelijk rustig, veel hotels en restaurants zijn dicht en het vinden van ‘last minute’ overnachtingsplekken is geen enkel probleem.

Onderweg ff razendsnel een nieuwe band op Petra’s fiets plaatsen. De fietsenmaker had geen tijd dus doen we het zelf wel. Met gratis regenbui.

Morgen maar weer verder, eerst een lekkere nachtje slapen op een gloednieuw bedje, in een gloednieuwe kamer!