Oei, das weer even wennen, zo’n eerste nachtje op een opblaasbedje in de tent. Het comfort van een boxspring thuis is toch van een andere orde. Maar alles bij elkaar hebben we geen slechte nacht gehad hoor. Beetje woelen en draaien, dat wel. Als je maar moe genoeg bent, dan komt het vanzelf weer goed.

Zo kan de eerste nacht in ons tentje worden samengevat. Zeker niet slecht, maar er is -zullen we maar zeggen- ruimte voor verbetering. Vooral de condensvorming in onze tent is wel een dingetje.Tegen de binnenzijde van de buitentent zet zich gedurende nacht condens af dat uiteindelijk in de vorm van druppels naar beneden valt en op het binnendoek van het slaapgedeelte terecht komt. De rest kun je invullen: Uiteindelijk moeten de slaapzak en het matras er ook aan geloven en worden behoorlijk nat. Dat valt deze keer gelukkig wel mee, maar in vorige edities hebben we er wel een doorweekt bed aan overgehouden. Misschien een constructiefoutje van Exped, de producent van deze tent die overigens verder fantastische spullen maakt. 

Op pad maar weer

Maar genoeg gezeurd over ons slaapvertrek. De zon schijnt, tijd om op te staan! Na een compact ontbijt met brood van gisteren en een gekookt eitje is het weer tijd om het kampeercircus in te pakken. Tegen een uur of 10 verlaten we tevreden de tabaksplantage in Elst. Het reisdoel in Elten, net over de Nederlandse grens achter Lobith gelegen. 

Vandaag verloopt opnieuw als een voorbeeldige fietsdag. De route volgt het spoor van de Nederrijn. Maar liefst 4 keer laten we ons overzetten met een pontje.  We passeren plaatsen als Wageningen, Rhenen en Heteren. Bij laatstgenoemde plaats zakken we meer zuidwaarts af, dwars door de Betuwe richting Elst. Dit is niet de plaats waar we afgelopen nacht verbleven, het gaat hier om Elst dat tussen Arnhem en Nijmegen is gelegen.

De reden dat we deze plaats aandoen heeft te maken met de aanwezigheid van de Fietsvakantiewinkel, een online winkel waar we elk jaar onze aankopen doen voor onze fietsreis. Hier verkoopt men ook spullen in een fysieke winkel, en da’s fijn want René heeft dringend een nieuwe fietsbroek nodig nadat het oude exemplaar gisteren tijdens de handwas sneuvelde. Dus hupsakee: een nieuwe broek kopen, en doorrrr!

Daar is de grens

Op deze zonnige, maar windstille en daardoor ook wel benauwde dag arriveren we tegen een uurtje of 4 bij Millingen, het eindpunt van het Nederlandse deel van de vakantie. High five!

Na het fotomomentje starten we op de Garmin de nieuwe route op, die ons van Millingen naar Praag zal gaan brengen. Maar eerst zoeken we een camping op, want na ruim 70 kilometer fietsen vinden we het wel weer mooi geweest. 

En daar treffen we een compact veldje aan met enkele caravans en -daar heb je ‘m weer- een pipowagen. De familie die de camping bestiert doet haar uiterste best om zoveel mogelijk inclusiviteit uit te stralen. Op de meest gekke plekken wordt je er met bordjes op geattendeerd dat iedereen hier, ongeacht kleur, geloof of gender- welkom is. Tot zelfs bij de WC aan toe. Je vraagt je bijna af wat hier in het verleden is voorgevallen…🤔

De avond valt
Overigens is de camping mooi gelegen, aan de voet van Hoch Elten, de heuvel die hoog boven het verder vlakke land uitsteekt. Het is heel rustig op het kampeerveld en langzaam valt de avond. De warmte trekt weg, het wordt frisser dus gaan we vanavond vast op tijd onder het wolletje. Morgen gaan we verder en zetten de reis langs de Rijn voort naar de Duitse plaats Weser, waar een mega-camping op ons wacht. We zullen zien!