Vandaag nemen we afscheid van onze idyllische camping El Ranchero aan het Lago di Mezzola. We hebben genoten van het prachtige uitzicht en de rust rond dit fraaie meer. Heel bijzonder om in de nabijheid van het populaire Comomeer te bivakkeren zonder enige hinder te hebben van alle toeristische drukte en andere randverschijnselen.

We gaan nu langs datzelfde Comomeer fietsen op weg naar het reisdoel van vandaag, de plaats Menaggio. Hier willen de veerboot nemen naar Bellagio, de tegenover gelegen stad vanwaar onze route verder loopt. En mochten we dat qua tijd niet redden, dan is er altijd nog een camping in Mennagio waar we kunnen overnachten.

We rijden eerst langs ‘ons’ Lago di Mezzola en via een verbindend kanaal komen we na een minuutje of 30 bij het Comomeer. Toch wel een prachtig plaatje, dit grote meer met de hoge bergen op de achtergrond. Geen wonder dat dit gebied populair is. We laten ons op de foto zetten door een welwillende Nederlandse kampeerder die we langs de route tegenkomen.

Even poseren bij het Como meer

Welkom in ‘Nederland’

En over campings te spreken: Daarmee is het eerste deel van de fietsroute werkelijk bezaaid. Het lijkt er op dat elke vierkante meter benut wordt om een camping op te huisvesten. En een groot deel van de populatie is Nederlands. Net alsof je weer thuis bent  😆 Grappig om dit te zien na de afgelopen twee dagen waar we – om precies te zijn – 1 Nederlands echtpaar op de ‘ranchero’ tegenkwamen.

De route die we rijden is bijzonder. Dat heeft een duidelijke reden. De ruimte tussen het Comomeer en de omringende bergen is beperkt en dat heeft o.a. gevolgen voor fietsers. Het beschikbare fietspad verloopt over een wirwar van weggetjes, poortjes, paadjes, boulevards, achterommetjes en wat al niet meer. Best geinig om te fietsen, maar het schiet voor geen meter op. En omdat het behoorlijk druk is rondom het meer is het ook oppassen dat je geen wandelaars van de sokken rijdt.

We vermaken ons wel hoor, want het meer is fraai en de uitzichten zijn prachtig. Na een lekker bakkie en een prima Italiaans broodje beginnen we aan het tweede deel van de weg naar Menaggio. Nu wordt de route weer enigszins anders. We moeten deels op de ‘grote weg’ rijden, samen met het andere zeer drukke verkeer. Gelukkig kunnen we de diverse tunnels in het traject overslaan door buitenom te rijden, maar daarvoor moeten soms wel halsbrekende toeren worden uitgehaald (zoals kruiselings linksaf slaan, 5 meter voor het begin van een drukke tunnelbuis?).

Vintage camping

Zo gebeurt het dat we over een bescheiden afstand van 37 kilometer een groot deel van de dag doen. Omdat het schema van de veerboot ons ook niet helemaal duidelijk is besluiten we vandaag op de camping in Menaggio te verblijven. Deze kampeerplaats heeft de pretentieuze naam ‘Camping Europa’ gekregen, een titel die de lading bepaald niet dekt. Het gaat om een relatief klein terrassenveld, afgeladen en vol gestampt met afgeragde oldtimer caravans. Voor ons is er een plekje beschikbaar dat we thuis als een bescheiden parkeerplaats voor de auto zouden bestempelen. Met passen en meten weten we het tentje er op te krijgen. Het sanitair van deze camping is sinds 1975 niet meer gerenoveerd. Sommigen noemen dit ‘vintage’, anderen bestempelen dit als een ‘afwerkplek’. Even een plaatje van de grot waar je de afwas doet:

Voor één nachtje is het allemaal wel te harden, dus bouwen we ons kampementje weer op en begeven ons voor een verkoelende duik naar het strandje. ’s Avonds brengen we een bezoek aan Menaggio, dat een gezellig klein centrum blijkt te hebben met enkele bars en restaurantjes. Hier merken we ook wat hoe toeristisch het hier is want we moeten wachten op een tafeltje voor een hapje eten. Dat hebben we deze vakantie nog niet eerder meegemaakt.

Morgen weer verder. De veerboot wacht op ons.