We zitten hier met een groot deel van de kampeerders onder twee kleine afdakjes. Een Frans echtpaar met een klein jongetje. Tegenover mij een Pool die een soort kattenvoer aan het bereiden is op een Primus (de lucht doet me sterk denken aan het spul dat we wel eens aan Elmo geven). Achter mij een groep Duitse jongeren die de barbecue op de tafel onder het afdak heeft geplaatst. Het bier vloeit bij hen rijkelijk, net als de regen. Het heeft net ge-hoost van de regen. Nee, geplenst. Zo’n bui zoals je normaal alleen in films ziet.

Het kampeerveldje staat binnen enkele ogenblikken blank. Bliksemflitsen schieten door de lucht. Een minuut of 20 later is het min of meer droog. Ondertussen luister ik naar de slurpgeluiden van De Pool die het kattenvoer- dat blijkbaar een soort soep is- naar binnen werkt. Instemmend gromt hij bij vrijwel elke hap, die wordt begeleid met een hap droog brood. Welkom in Dresden!

Onstuimige start

De dag begon ook al onstuimig. Rond 7.00 uur in de ochtend schudt de tent plotseling op z’n grondvesten. Er steekt een soort stormwind op, begeleid door enkele donderslagen. De warmte van de vorige dag moet uit de lucht. Het gaat wel even stevig te keer, Petra bereidt zich al voor op evacuatie door haar kleding aan te trekken 😉 

En verder langs de Elbe!

Dat blijkt gelukkig niet nodig, na een half uurtje kalmeert het weer en wanneer we om 08.30 uur opstaan breekt net het zonnetje door. Na een goed ontbijt verlaten we de Ruderverein en koersen naar Dresden. We willen in het voorstadje Radebeul stoppen bij… een roeivereniging! Dat zou de 3e roeiclub in successie worden. Vanuit die plaats kunnen we makkelijk een rustdag inlassen om een uitstapje te maken naar centrum Dresden. 
 
De fietstocht is aanvankelijk wel weer pittig door de wind. Die is vandaag volledig gedraaid en werkt nu in ons nadeel. We hebben ‘m pal tegen, terwijl de zon er steeds meer bij komt. Voordat we zachtjes aan weer een deja vu met 2 fietsdagen geleden krijgen volgt er een verrassing…. Vlak voordat we bij het gehucht Niederlommatsch met de pont naar de overkant van de Elbe gaan zijn er rondom ons ineens fraaie heuvels! Dat maakt de tocht er landschappelijk na al die vlakke uiterwaarden veel leuker op!

Plotseling is het gebied ook veel toeristischer. Het wemelt van de pensions, terrassen en gaststätten. Het voelt een beetje aan zoals bij het toeristische deel van De Rijn. We fietsen fluitend door dit moois en hebben weinig hinder meer van de wind.
 

Uitzicht op Meißen

Waar is die camping?

We eten tussen de middag een hapje in het porseleinstadje Meissen, met uitzicht op het prachtige slot. Daarna maken we de laatste kilometers naar de camping in Radebeul. We passeren onderweg al een aanlokkelijke camping bij een gemeentezwembad, maar laten die links liggen omdat de Vereinscamping in Radebeul ons een beter uitgangspunt lijkt voor Dresden. 
 
Daar aangekomen blijkt de camping echter een grote bouwplaats voor een nieuw clubhuis te zijn geworden. We mogen van de beheerder best wel in een hoekje van het terrein staan maar moeten wel rekening houden met bouwactiviteiten vanaf 06.00 uur ’s ochtends. Dat wordt ons uiteraard te gortig, we besluiten terug te fietsen naar de camping bij het zwembad in Coswig.

Een en ander levert een ommetje van 12 extra kilometers op, terwijl de zon er goed extra op is gaan schijnen. We zien de thermometer oplopen tot 34 graden. En wanneer we ons later melden bij het gemeentezwembad is dat 38 graden geworden. Geen wonder dat die benauwde hitte bekocht moet worden met de donderbui die ik in het begin omschreef.
 
Morgen is er een rustdag. Zoals gezegd reizen we dan naar Dresden  om het centrum te bekijken. Vanuit Coswig is dit met de trein prima te doen. De dag daarna reizen we door richting Tsjechië!