Deze morgen nemen we afscheid van ons fraaie appartement in Theman. We stappen op het stalen ros voor de etappe naar Coburg, een grotere plaats in ….. jawel… Bayern! Nog even, en we zijn vanuit Noord-Holland naar de meest zuidelijke deelstaat van Duitsland gefietst. Hoe leuk is dat?

De vreugde hierover is maar van korte duur, want al na 15 minuten op de fiets begint het te miezeren. En die miezer, die houdt de hele dag niet meer op en verandert af en toe in daadwerkelijke regen. Kortom: Er valt over vandaag geen droog moment te melden.  En dat is deze vakantie voor het eerst dat dit ons overkomt, een hele dag nattigheid. En er staat een frisse wind, dus echt aangenaam….daar kunnen we kort over zijn….zoveel regen begint echt aan het gemoed te knagen. 

Soms zien we nog wel de schoonheid van het landschap, maar we zijn vooral in onszelf gekeerd aan het pedaleren, enigszins hunkerend naar een warme douche en schone kleding.Die vinden we gelukkig in ons appartement in Coburg, dat een overtreffende trap vormt ten opzichte van de voorgaande overnachtingsplek in Themar. 

We kunnen inchecken op een adres midden in het centrum van Coburg dat de stoutste verwachtingen overtreft. Een prachtig ingericht geheel, een fonkelnieuwe badkamer en dito keuken. Het ontbreekt ons letterlijk aan niets.

Dat maakt een hoop goed. Later horen we van de eigenaresse dat het appartement pas sinds mei in de verhuur staat en daarvoor totaal is verbouwd. En voor een heel schappelijke prijs kunnen we daar nu 2 nachten verblijven, dit laatste omdat we hebben besloten een rustdagje in te bouwen.  We kunnen dan de stad bekijken en even iets anders doen dan alleen maar op de fiets zitten.  Bovendien beschikt het appartement over een wasmachine en wasdroger, een welkom geschenk na 14 dagen ‘uit de tas leven’.

Dan nog een korte terugblik op de route tot nu toe. We hebben vandaag de Werra achter ons gelaten. Dat ging niet zonder wat klimwerk. In de eerder beschreven regen hebben we een behoorlijk heuvelachtig parcours moeten afwerken om uiteindelijk in Coburg te arriveren. Gehuld in regenpak was dat wel een kleffe bedoening. 

Om over de Werra te spreken: deze hebben we vanaf Hann. Münd bijna over de gehele 300km gevolgd. De route is absoluut fraai en bijzonder, zowel landschappelijk als door de historie van deze rivier en het omliggende gebied. Vrijwel de hele route verliep over vrijliggende fietspaden, meestal keurig geasfalteerd, soms voorzien van steengruis. Langs de route vele keurige zitplekken, waarvan een deel zelfs voorzien van een veldboeketje op tafel, kussentjes voor de zere billen en een mapje met info over de omgeving 🙂

De Werra route is merkbaar populair bij vooral Duitsers. Onderweg kwamen we vele vakantiefietsers tegen, de meesten voorzien van bagage die duidt op verblijf in hotels. Mensen ‘met een tentje achterop’ waren in de minderheid en betroffen veelal Nederlanders. Dat merkten we ook op de campings waar we verbleven. 

Jammer genoeg bezochten we als gevolg van het weer maar vrij weinig campings, maar daar hebben we nu wel genoeg over gezeurd. Tenslotte nog een opmerkelijk detail over deze route: Er werd veel aan het wegdek langs de Werra gewerkt, dus we hebben héél wat keren moeten omfietsen. Altijd ff puzzelen om dan de juiste route op te pikken. Langzaam maar zeker werden we wel wat allergisch als er in de verte weer eens voor de zoveelste keer van die rood-witte hekken opdoemden… 

Morgen lekker een rustdagje, daarna karren we verder naar de resterende kilometers voor de Tsjechische grens. Komt goed!