Vandaag is een bijzondere dag, en wel om twee redenen. De eerste is dat Moeder Miep jarig is. Hieperdepiep!! We hebben elkaar al gesproken maar toch nogmaals: Van harte gefeliciteerd. De tweede reden voor een bijzondere dag is dat we op het punt staan om deel 1 van de route af te sluiten. Dat zit zo: De Groene Weg is een route die feitelijk uit twee routeboekjes bestaat. Het eerste deel loopt van Maastricht (of Roermond, Duitse variant) tot aan Marnay. En dat is de plaats die we vandaag in het vizier hebben.

De afstand is wel aan de ruime kant (70 kilometer met enkele pittige heuvels). De vraag is of we daar in deze hitte wel zin in hebben. Een dichterbij gelegen reisdoel kan het plaatsje Soing zijn, op 30 kilometer. We besluiten op ons gevoel af te gaan, en een beslissing te nemen bij Soing.

Ondergronds kanaal dat in opdracht van Napoleon is gebouwd en de Saone met een naastliggende rivier verbindt.

Om 09.00 uur zitten we weer op het vertrouwde fietsje en volgen we de Saone langs het jaagpad. Da’s weer een bijzondere ervaring. Nu eens geen heuvels maar een fietspad dat om de paar honderd meter transformeert in iets anders (asfalt, zand, steengruis, kinderhoofdjes, gras). Wel leuk om te rijden, maar zeker niet voor te lange afstanden. De Saone wordt telkens onderbroken door sluisjes. Op het water zie je alleen maar pleziervaart, de Saone is eenvoudigweg niet diep genoeg voor andere boten.

Marnay

Al om 11.30 uur bereiken we Soing. Wel erg vroeg om nu al te stoppen. Bovendien schuift de bloedhete zon achter sluierbewolking, dus dat maakt de weg vrij om door te fietsen naar Marnay. We karren dus door, pakken de heuvels, drinken ons een slag in de rondte en komen omstreeks 16.00 uur plakkend en wel aan in Marnay. Vlak voor we het plaatsje binnen rijden vertelt de kilometerteller dat we in totaal de 1000 kilometer gepasseerd zijn!

Voor de francofielen: Marnay ligt op precies dezelfde hoogte als Dijon, en daarmee hebben we de Vogezen achter ons gelaten. Je ziet nu ook dat bijvoorbeeld de dorpjes aan het veranderen zijn. Alles is wat levendiger en gezelliger, her en der duiken van die mooie mozaīkdaken op huizen op…. leve de Bourgogne!

We staan nu dus op de leuke en levendige gemeentecamping van Marnay, pal aan de rivier Ognon. Onderweg hadden we al afgesproken dat we ons op dit bijzondere punt een rustdag gaan gunnen. Morgen gaan we dus niet fietsen maar Marnay bekijken (un village caractère), en ’s avonds trakteren we onszelf op een etentje. Verdiend, toch?