Het is tegen 21.00 uur. Op het moment van schrijven heeft uw correspondent uitzicht op de voorbij stromende Weser en de achterliggende hoge heuvels. Geen vervelend uitzicht om eerlijk te zijn. Ons tentje staat langs de waterkant, en het is buiten terwijl de avond langzaam valt nog aangenaam toeven.

Daar waren we wel even aan toe, een droge avond na alle nattigheid van gisteren op de camping in Warburg.De afgelopen nacht hebben we gelukkig goed geslapen, maar ook bij het wakker worden is de aanwezigheid van (te veel) vochtigheid in de tent nog steeds wel een dingetje.Gelukkig schijnt af en toe de zon, dus we proberen wat natte kledingstukken te drogen en wachten zolang mogelijk met het inpakken van de tent. 

En doorrrr

Ons ontbijt bestaat vanwege de afwezigheid van een lokale bakkerij uit twee bruine bolletjes van gisteren. Geen punt, straks vinden we wel weer een adresje voor een vers broodje. We ruimen de inmiddels redelijk droge spullen op en vertrekken voor onze etappe naar het legendarische Oedelsheim, een rit van 65 kilometer. Zo langzamerhand is dit een soort standaard afstand voor onze fietsritjes aan het worden 🙂

En die rit verloopt zoals bijna alle voorgaande dagen, op een heel fijne manier. Je zou uit onze verhalen kunnen opmaken dat de regen de overhand heeft, maar dat is eigenlijk alleen maar aan het eind van de dag telkens het geval. Overdag is het -ook nu- weer prima om op de fiets te zitten. Beetje zon, niet te warm, windje half in de rug en opnieuw een heel mooie omgeving.

Het landschap dat we doorkruisen bestaat uit uitlopers van het Sauerland. Heuvels die zich soms uitstrekken tot bijna laaggebergte, met hier en daar een dromerig dorpje. Soms moet je even flink op de trappers staan, direct daarna krijg je er een gratis afdaling voor retour. We genieten met een grote ‘G’, dit is hoe vakantie moet zijn. 

Leuk is dat we af en toe ook wat meekrijgen van de lokale fauna. Roofvogels die hoog door de lucht zweven, op zoek naar een lekker hapje. Herten die plotseling over de weg schieten, konijntjes en fazanten.. te veel om op te noemen. En natuurlijk ook de langzamere verkeersdeelnemers, waarvoor je moet oppassen bij het passeren. Leuk genoeg om ff voor van de fiets te stappen en een close-up te maken 😉

We volgen vandaag het riviertje de Diemel, die na de plaats Karlshafen uitstroomt in de Weser. Ook die rivier hebben we nu een eind gevolgd. En zo zijn we uitgekomen op de camping in Oedelsheim. Een eenvoudige camping die wel zo sympathiek is om de mooiste plaatsen te geven aan de passanten. Zo kan het gebeuren dat we op een prachtig stekkie langs de waterzijde staan. 

Morgen voorzien we een heel korte etappe van 25 km naar Hann. Münden. Deze plaats lijkt ons bezienswaardig, dus reden genoeg om een middagje rond te gaan hangen. Gaat goed komen!