Ooit van Liborius gehoord? De kans is vrij groot dat dit waarschijnlijk niet het geval is. Dan is het nu tijd voor een stukje noodzakelijke geschiedenisles, aan de hand waarvan we kunnen verklaren wat we momenteel in Paderborn meemaken 😉

Liborius, of meer specifiek Liborius van Le Mans, is een heilige die in 396 n.Chr. overleed. Door omstandigheden waar ik je nu niet mee zal vermoeien is een deel van zijn gebeente in Paderborn terecht gekomen. Het gebeente zit opgeborgen in een reliek die in de crypte van de Grote Dom staat opgesteld. En sindsdien wordt Liborius jaarlijks op 29 juli met een processie door de stad herdacht, waarbij de reliek aan de bevolking wordt getoond. 

Tot zover is het allemaal nog wel te begrijpen, toch? Meer bijzonder is dat dit gebeuren is uitgedijd tot een volksfeest van ongekende omvang. De stad Paderborn staat gedurende 1 week volledig op z’n kop, en wanneer wij deze plaats binnen fietsen zijn de voorbereidingen hiervoor in volle omvang gaande. Er wordt een gigantische kermis in de stad opgebouwd, en na ongeveer elke 25 meter wordt er een biergarten opgetrokken. Wij vermoeden dat elk bedrijf uit de omgeving die iets te verhuren heeft komende week in Paderborn te vinden is. En zo mondt een van oorsprong religieus feest uit in een zuippartij waar ruim 1,5 miljoen(!) bezoekers op afkomen. 

indruk van de stad

Paderborn is voor ons dus het eindpunt van de etappe van vandaag, waarbij we door Liborius niet echt een duidelijke indruk van de stad kunnen krijgen. Daarvoor staan er te veel trucks, trailers en vrachtauto’s spullen te lossen. Wel mooi is de eerder benoemde Dom, waar we alvast een voorproefje nemen door de restanten van Liborius van dichtbij te aanschouwen, en waar we rondwandelen door de fraaie kloostergangen.

En na enig zoeken in het centrum vinden we een terras waar we ons borreltje kunnen scoren, terwijl rondom ons de kermis wordt opgebouwd. Nou kijk, dat is dus toch weer goed gekomen. Is er verders nog wat vertellen over de rit van vandaag? Jawel: Vanochtend begon het tijdens het ontbijt voor ons tentje plotsklaps te regenen. Dat zorgt altijd snel voor een daling van het luxegevoel. In ons tentje, op 2 vierkante meter, proberen we alsnog het ontbijt te nuttigen waarbij ook onze eieren volledig leeg koken. Kortom: tijdelijke kommer en kwel.

Het is daarom goed om te weten dat de rest van de dag gelukkig droog verloopt, en dat we door een korte etappe al bijtijds in Paderborn zijn aangekomen. Vlak bij het oude centrum hebben we vervolgens een fijn hotelletje weten scoren. Op Google lopen de recensies over dit hotel nogal uiteen van ‘best oké’ tot ‘volgens ons werd het hotel deels als psychiatrisch ziekenhuis gebruikt’.  Eerlijk gezegd hebben wij daar weinig van kunnen merken, voor een echt laag bedrag krijgen we een keurige kamer voorgeschoteld waar we ook nog eens de beschikking hebben over een eigen keukentje. En zo kan het zijn dat we vanavond ons eigen potje op de kamer koken. Mooi geregeld, toch?