Tijd om te gaan! We verlaten onze camping, maar niet nadat Petra eerst op het fietsje naar het dorp is gereden om verse broodjes voor het ontbijt te halen. En omdat het zondag is gelijk maar wat extra broodjes, want op de Dag des Heren is in Duitsland vrijwel alles gesloten.

Dat blijft toch een opmerkelijk fenomeen in Germania: op zaterdagmiddag sluit een groot deel van de middenstand, en op zondag is daadwerkelijk alles – behalve de horeca- volledig gesloten. Dus ook de supermarkten, bakkerijen, slagers en zo meer. Daar moet je als fietskampeerder dus extra slim mee omspringen, want waar een automobilist misschien nog 10 kilometer kan omrijden voor een toch nog geopende winkel, daar zijn we op het rijwiel kansloos.

Anyway: we hebben bij de bakker broodjes kunnen halen omdat deze éénmalig vanwege de feestelijkheden in Furth op zondag open is. Het zijn dezelfde feestelijkheden die ons vervolgens behoorlijk dwarsbomen. Want wanneer we weg rijden vanaf de camping belanden we bij een hermetisch afgesloten Furth im Wald. Om onze fietsroute te bereiken moeten we dwars door de dorpskern heen, maar dat gaat nu dus mooi niet.

We leggen ons probleem voor aan de meneer die bij de wegafzetting toegangskaarten verkoopt.Hij verzint een list: koop bij mij toegangskaarten voor het feest, rijd de vereiste 500 meter door het dorp en vraag bij de uitgang weer je geld terug. Eén pragmatische oplossing die blijkt te werken. We laten bij de ingang festivalbandjes om de pols plakken die er 2 minuten later weer afgehaald kunnen worden 🫢

Na dit gedoe kunnen we eindelijk vaart maken. Vandaag willen we in Mittenau komen, het eerst dorpje op de route met een camping, en dat op een afstand van 40 kilometer . En wat we gisteren al schreven klopt: de route is heeeeerlijk vlak. Geen heuvels, geen gedoe, maar prettig eenvoudig rollend verplaatsen wij ons door de groene wereld rondom het riviertje De Chamb. 

Met de zon op de bol is dit een plezierrit. Onderweg stoppen we bij een Bayerisch eettentje dat al om 12.00 uur volop dampende currywurst en andere lokale lekkernijen aan het uitdelen is. De gesprekken rondom ons vinden plaats in lokaal dialect, er valt werkelijk geen touw aan vast te knopen. Iets later op de route spreken we een oude baas op een ultrahippe mountainbike. Wanneer René hem daarmee complimenteert krijgt-ie direct de fiets te koop aangeboden. Voor zover we de conversatie hebben kunnen ontcijferen kreeg de oude baas van zijn fiets rugklachten en een zere reet. We hebben vriendelijk bedankt voor het aanbod.

En al lekker bijtijds bereiken we ons einddoel, het dorpje Nittenau. Hier is een gemeentecamping gevestigd die bij aankomst een hermetisch gesloten toegangspoort heeft. Na enig zoekwerk vinden we iemand die blijkbaar het beheer doet en de deur voor ons kan openen. We mogen een plekje uitzoeken op tentenveld waar slechts één medekampeerder staat. Voor het overige is er een klein terrein met vaste plaatsen.

Pal naast ons veldje ligt het prachtige openlucht zwembad van Nittenau. Het behoeft geen toelichting dat we op deze behoorlijk warme dag enkele uurtjes aldaar spenderen. En ‘s avonds bezoeken wij de lokale Vietnamees voor een voedzame maaltijd. Bij terugkomst op de camping beschikken we gelukkig over een sleutel om het toegangshek open te doen. Het geeft wel een merkwaardig sfeertje, zo’n camping die 24 uur per dag hermetisch afgesloten is…….

Morgen weer doorrrrrr. We arriveren dan in de grote stad Regensburg. Hij gaat lekker!