Vandaag beginnen we aan het laatste hoofdstuk van onze fietsvakantie 2025. Dat hoofdstuk bestaat uit de fietsroute van Pilzen in Tsjechië naar München. Bijna 400 kilometer scheiden deze beide steden. En vandaag gaan we daar de eerste 50 van wegrijden.

Daarvoor moeten we dan eerst Pilzen zien te ontvluchten. Dat klinkt niet zo heel positief….Om heel eerlijk te zijn heeft deze grote stad niet ons hart weten te winnen. De grote verkeersdrukte en de alom aanwezige zware industrie geven geen echt lekker vakantiegevoel. Gelukkig was daar afgelopen nacht op de camping weinig van te merken, maar nu moeten we ons dwars door de stad een weg banen naar het begin van de nieuwe route.

En dat kost best even wat moeite. De spaghetti aan wegen op het kleine beeldschermpje van René’s fietscomputer laten zich maar lastig ontwarren, maar na enig gepuzzel weten we toch het startpunt te vinden. Daarna duurt het een klein uurtje voor we echt uit de periferie van Pilzen zijn geraakt. Terug op het platteland, rust en ruimte.

Vandaag breekt de zomer echt goed los. De lucht is staalblauw, en we rijden veelal zonder beschutting van bomen of bossen onder een intense zon. De temperatuur loopt rap op tot tegen de 30 graden, en dat maakt het leveren van een inspanning wel wat lastiger. En omdat er regelmatig over heuvels gefietst moet worden vallen we deze dag meer dan anders terug op de Pendix hulpmotor. Daar hebben we ‘m tenslotte voor aangeschaft, toch?

We rijden door tal van dorpjes, veelal stippen op de landkaart. Wat opvalt is de leegstand in vrijwel elk gehucht dat we aandoen. Vervallen huizen en af en toe ook fabriekspanden. Het maakt soms wel een wat treurige indruk, ondanks dat we natuurlijk ook plaatsjes in een betere staat tegenkomen. En de fietsroute zelf…? Tsja, we hebben al eerder gemeld dat Tsjechië en fietsen een merkwaardig huwelijk betreft. Deels rijden we over prima wegen, maar dat wordt dan wel weer afgewisseld met trajecten die beslist de titel ‘fietspad’ niet mogen dragen. 

Zo worden we dwars over stukken weiland gestuurd, en door bospercelen waar de ‘weg’ bestaat uit heel grote stukken steen en verzakte gedeelten van modder. Niet echt lekker fietsen, je moet heel goed opletten om niet onderuit te gaan. Kortom: hier valt nog wel een wereld te winnen.

Maar uiteindelijk vinden we het echt wel leuk om een aantal dagen door Tsjechië te fietsen. Landschappelijk zien we mooie dingen, de andere taal, het andere eten ( en de lage prijzen daarvan), de vriendelijke mensen, het gegoochel met ander geld, het versterkt wel ons vakantiegevoel. Niks mis mee.

Wanneer onze planning klopt, dan houdt het verblijf in dit land morgen alweer op. We passeren dan de grens en eindigen op de camping bij de plaats Fürth im Wald. Maar nu eerst een lekker nachtje maffen in een – we mogen wel zeggen- bijzonder pension. Toch weer een pension, dit omdat er in de wijde omtrek geen camping te vinden is…

Het bijzondere is dat ons een kamer is toebedeeld die eerder aan een slaapzaal in een jeugdherberg doet denken. We hebben de keuze uit maar liefst 10 bedden. Terwijl we via booking.com een kamer voor 2 bestelden. En voor dit enigszins shabby geheel met gedeelde badkamer en geen ontbijt betalen we de hoofdprijs. Nou ja, we hebben een dak boven het hoofd. Trusten!