Het is beloofd, en het gebeurt ook daadwerkelijk: het is droog en zonnig weer vandaag! Door alle wisselvalligheid van de afgelopen dagen (weken?) zijn we bijna verleerd hoe dat voelt.

Het voelt daarom prettig aan wanneer we deze morgen de fietsen uit de kelder van het hotel slepen. Het is fris, maar de zon schijnt en zal dat de gehele dag blijven doen. Zodra we onze karretjes hebben opgeladen begint de reis richting Konstantinovy Lazne. In dit kleine dorpje hebben we een camping gevonden die op redelijke fietsafstand ligt. Wat dat betreft was de keuze vandaag wat lastig: of in een 1x naar Pilzen fietsen ( 100 kilometer, dus veel te veel) of de enige camping langs de route kiezen ( 35 kilometer, dus wel wat kort). We kiezen uiteindelijk voor optie 2: vandaag eens wat korter fietsen is niet erg, toch?

Bovendien is het vandaag weer werken geblazen, want direct na Marianske Lazny krijgen we een joekel van een helling te verwerken, met haarspeldbochten en steile stukken. Nadat we puffend boven zijn gekomen volgen nog enkele stevige hobbels, dus ondanks de korte afstand moeten we echt nog wel wat inspanning leveren. 

De route van vandaag is echter wel heel mooi. Door het goede weer kunnen we nu genieten van een fraai uitzicht op de uitlopers van het Reuzengebergte. De weidsheid en de mooie groene natuur maken indruk. Met plezier tikken we de kilometers weg. Onderweg komen we nog langs een Unesco erfgoed, het Klaster Tepla.  Dit eeuwenoude klooster heeft een indrukwekkende historie en beschikt over een rijk versierde kerk.

Na een bezoek en een kopje koffie rijden we de laatste kilometers weg en arriveren we al bijtijds op ons eindpunt, de camping La Rocca. Hier worden we aangenaam verrast op een keurig verzorgde ‘kemp’ met knus tentenveld en eenvoudige houten vakantiehuisjes. De verrassing zit ‘m voor ons in het feit dat de camping op Internet nogal werd afgekraakt, maar daar zien we gelukkig weinig van terug. Dit is eindelijk een camping zonder allemaal stacaravans ( zoals veel te zien in Duitsland) of rijen met grote campers. Het veld waar we staan stroomt gedurende de middag gezellig vol met tentkampeerders en Tsjechen met caravannetjes. 

En omdat de zon uitbundig schijnt nemen we – voor het eerst deze vakantie- een duik in het grote zwembad dat bij de camping hoort. Joepie, wat een een lekker vakantiegevoel! Aan het eind van de middag gaan we nog naar de lokale supermarkt voor wat inkopen. En dat is in Tsjechië buiten de grote steden een avontuur. Want net als in bepaalde delen van Frankrijk zijn er soms in geen velden of wegen voorzieningen te vinden. Toevallig zit in ons dorpje een buurtwinkel, maar in een cirkel van 20 kilometer rondom is er niets anders te vinden om inkopen te doen.

En die buurtwinkel.. Tsja, wat zullen we daar eens van zeggen? In een veel te kleine ruimte is de inboedel van een redelijk formaat V&D gepropt. Je moet letterlijk over de goederen heen klimmen; ook de grond is grotendeels bezaaid met spullen die niet meer in te vakken passen. Aan de plafonds hangt ook van alles en nogwat, en rekken met kleding blokkeren de doorgang. Het werkt sterk op de lachspieren van René, die als oud- detaillist zijn ogen niet gelooft bij het aanzien van deze puinhoop😜

Bij de tent koken we eindelijk weer eens ons eigen potje. Da’s weer even geleden! En nu valt de avond en is het behoorlijk fris aan het worden; niet zo gek wanneer je jezelf realiseert dat we nog op bijna 700 meter hoogte zitten. Dat wordt dus op tijd naar bed. Lekker 😴