We zitten binnen in ons tentje. Best knus, maar ook wel met een reden. Buiten waait het best vrij stevig, en er rikketikt regen op het tentdoek. Geen echt zomerse omstandigheden, om het zo maar te zeggen. De temperatuur helpt er ook al niet bij, want we hebben een dubbele kledinglaag nodig om het warm te hebben.

De afgelopen dagen hebben we er tijdens het fietsen al over gehad: Is dit nu het vakantieweer dat we idealiter willen hebben? We gaan de afgelopen jaren doelbewust niet meer naar het Zuiden toe, bevreesd voor de veel te hoge temperaturen die we daar kunnen tegenkomen. Maar wat we nu hebben, daar word je nou ook weer niet heel vrolijk van. In toenemende mate zit vooral de regen ons in de weg. Gelukkig nog niet op een manier dat je langdurig wegspoelt, maar toch aanwezig genoeg om er last van te hebben.

Vandaag hebben we zeker 4x de regenkleding aangetrokken, om deze na niet al te lange tijd ook weer uit te doen. Zonder waterkoeling wordt een regenpak al snel te warm, toch? Daarnaast is er de wind, die vrij stevig is terwijl de temperatuur nou niet echt zomerse waarden laat zien. Kortom: een recept voor vrij veel frissigheid en daardoor telkens weer de vraag:”Gaan we kamperen of niet?” Vandaag besluiten we door te pakken en kiezen voor de camping. We arriveren op de camping in Immelborn, een ietwat desolate camping met nog wat Oost-Duitse  trekjes zoals je op de foto van de douches kunt zien.

 De eerste twee uurtjes lijken we een juiste beslissing te hebben genomen om te gaan kamperen want de zon laat zich zelfs even zien. Dat blijft zo tot we ons avondhapje op het terras van de camping hebben genuttigd. Maar daarna is het klaar en resteert ons weinig anders dan in het tentje te blijven.

En vandaag? We hebben gefietst van Gerstungen naar Immelborn, een afstand van ruim 55 kilometer. Nog steeds volgen we de loop van de Werra. Het meest bijzondere deel wat we onderweg tegenkwamen is ‘Mount Kali’ bij het plaatsje Heringen. Dit is een gigantische berg zout die als afval overblijft bij het winnen van kali, dat o.a. als grondstof voor mest wordt gewonnen in de naburige mijnen.

In meer dan 100 jaar is hierdoor een berg zout van ruim 500 meter hoogte ontstaan, terwijl elders in het landschap ook al nieuwe kalibergen ontstaan. We lezen dat deze bergen voor een enorme vervuiling van de natuur zorgen. Heel bizar om dit zo van dichtbij te zien. En ook bizar dat deze bergen in de loop der tijd een soort toeristische attractie zijn geworden. Je kunt er zelfs guided tours op doen😳

En nu, bij het schrijven van dit verhaaltje, is er dus gerikketik op het zeil. Morgen zien we weer verder. Heel in de verte gloort de grens van Tsjechië, maar dat duur nog wel even. We gaan lekker! 

Een kort moment dat de zon zich vandaag laat zien…..