We hebben een beetje rare nacht achter de rug. En dat kwam door de buren, alhoewel we niet hebben kunnen vaststellen welke buren dat precies waren. Maar wat we wel weten is dat het daar erg gezellig was, en dat die gezelligheid duurde tot 6 uur ‘s morgens..!

Er werd niet geschreeuwd of zo, maar wel luid genoeg geconverseerd om er af en toe wakker van te worden. En tegen vieren werd zelfs de gitaar ter hand genomen, voor nog meer sfeer. Opmerkelijk genoeg was er geen enkele buurman of buurvrouw die ging klagen, en wij deden dat evenmin, waarschijnlijk net te slaperig om er echt moeilijk over te gaan doen. Maar het betekende wel dat we enigszins door de midden uit bed kwamen. Hoort bij kamperen, zullen we maar zeggen…?

Hozen

Door dit alles zijn we op tijd uit bed. Tijdens het inpakken en het ontbijt verzamelen zich dreigende luchten boven ons, maar het blijft droog. Dat is dus even mazzel hebben. Maar dat geluk duurt maar kort: zodra we de eerste voet op de pedalen zetten begint het te miezeren. Regenpak aan of uit….? De natuur besluit voor ons, binnen enkele minuten breekt er een geweldige intense plensbui los. We fietsen nog dapper door maar stranden uiteindelijk bij een bushokje, alwaar we betere tijden afwachten. Dat is al na een minuut of 20 het geval, waarna we weer verder peddelen naar ons reisdoel van vandaag.

Bakkie in Wismar

De route onderweg heeft jammer genoeg weer een (te) hoog gehalte aan onverharde wegen. We stuiteren opnieuw heel wat af. Het is een klein wonder te noemen dat we geen lekke banden of gebroken spaken oplopen.

En omdat het vandaag zondag is zijn de supermarkten en winkels gesloten, dus een bakkie troost zit er ook al niet in. Gelukkig brengt de grotere stad Wismar redding. Hier is een conditorei open en daar verwennen we onszelf maar eens goed met een lekker bakkie en luxe gebakkie. En omdat we er toch zijn bezoeken we het centrale plein van deze stad ook nog even. Mooi heur!

De kilometers komen vandaag toch wat langzamer dan bij voorgaande ritten. Niet in de laatste plaats komt dat omdat we ook te maken krijgen met een zeer forse tegenwind, die in de loop van de middag is opgestoken. We zien weinig van de zee, de route grotendeels landinwaarts. De laatste kilometers vorderen door de tegenwind maar langzaam, en bovendien is het terrein ook nog eens pittig heuvelachtig. We zijn blij wanneer we de camping in het plaatsje Rerik oprollen. 

Tent met tegenwind

Op het gezellige tentenveld zetten we met enige moeite ons tentje op. Dit onderkomen blijkt redelijke hinder te ondervinden van de harde wind, daarom slaat René er voor de zekerheid een setje extra haringen bij. En terwijl hij dat doet vliegt bij de afwezige buren aan de overkant de partytent door de lucht… Na deze ook gered te hebben vertrekken we naar het restaurant voor de avondhap. En de dag wordt afgesloten met een wandeling naar het dichtbij gelegen strand. We zijn tenslotte niet voor niets helemaal naar de Oostzee gefietst, toch? En bij ondergaande zon maken we nog een paar mooie plaatjes. 

Einde van een wispelturige dag. Met regen, zon, buren en tegenwind. Nu eerst lekker maffen, en morgen weer verderrrrrrrrr……